خورشید تابان در علم قرآن‌ صفحه 325

است، و در تمامی عمر با همه تغییر و تبدیلی که در سلولها و بدن انسان به وجود می‌آید، آن ذرّات ثابت و تغییر ناپذیر است، و پس از مرگ انسان آن ذرّات متلاشی می‌شوند ولی تباه و نابود نمی‌گردند، و در رستاخیز خداوند آن ذرّات را گرد آورده، اسکلت جسمانی را به وسیله آنها شکل داده و بدنی مناسب رستاخیز بر آن ذرّات می‌پوشاند. آنگاه ارواح را بر آنها بازگشت می‌دهد.

بنا بر این «عالم ذر»، تناسخ نیست و ارواح از بدن موجودی به بدن موجود دیگری انتقال نیافته‌اند.

چرا عالم ذر را از یاد برده‌ایم‌

چرا پیمان عالم ذر را فراموش کرده‌ایم. موجب آن، یکی حکمت پروردگار و دیگری طول زمان است. در این دنیا بسیاری از امور را در اثر طول زمان از یاد می‌بریم.

امام باقر (علیه السّلام) به زراره فرمودند: فرزندان آدم در پیشگاه پروردگار قرار گرفتند. از آنها بر خدایی خود پیمان گرفته و بر عهده گرفت که روزی آنها را فراهم سازد و آن گفتگو را از خاطرشان برد ولی شناسایی خود را در دلهایشان برقرار کرد؛ و انساهم رؤیته، و اثبت فی قلوبهم معرفته. «50»

در روز رستاخیز که همه چیز آشکار گردد. پیمان آن عالم به یاد انسانها خواهد آمد «51» ولی اثر آن شناسایی به گونه‌ای در دلها ثابت مانده که هرگاه انسان به سرشت خود بازگردد، خدا را می‌پذیرد. و در اضطرار، این پذیرش آشکارتر جلوه می‌کند که این، نشانی از عالم ذر در وجود انسان است.

گاهی دیده می‌شود افرادی بدون سابقه قبلی به گونه‌ای با یکدیگر انس می‌گیرند که تصوّر می‌شود با هم سابقه‌ای داشته‌اند. این اثر ارتباطی است که (50)- بحار الانوار، ج 5، ص 245، روایت 51.

(51)- همان منبع.