تربیت از دیدگاه قرآن صفحه 11

در حالی که در جان ما همه زمینه های تعالی نهفته و خلقت ما نیز برای رسیدن به چنین هدفی است، کاری که قرآن برای ما می کند، آن است که به این بذرهای نهفته و در مزرعه وجود انسان، آبی حیاتبخش جاری می سازد . این گونه است که قرآن حیات است ونور است. و به تعبیر گویا تر و کوتاهتر، قرآن ذکر است .

کتاب ذکر

ذکریعنی یادآوری؛ یعنی این که چیزی در ذهنم بود، آنرا فراموش کردم ویاد آورنده ای آنرا به یادم آورد؛ به عنوان مثال، شما الفیه ابن مالک را از برداشتید و آن رافراموش کرده بودید، بعد یکباره کسی یک بیت شعر می خواند و آن یک بیت چندتای دیگر را به یادتان می آورد. بدین ترتیب روشن می شود که یادآوری در جایی است که قبلامطلبی یاد گرفته شده باشد. اما کسی که الفیه را هیچ نخوانده است، اگر یک بیت برایش خوانده شود می گوید: من این را نمی فهمم، برایم توضیح بدهید. قرآن از خودش به ذکر ، تذکره، و ذکری تعبیر کرده است. می گوید: من آمده ام تا نعمتهای موجود در جان شما را به یاد بیاورم.

تصور کنید سنگ را که می خواهیم در آن نقشی ایجاد کنیم، موم را که می خواهیم به شکلی در آوریم، و تصور کنید که این درخت خرما را می خواهیم به بار بیاوریم. دیگرنمی خواهد خرما به شاخه هایش بیاویزیم. اگر رشدش بدهیم، خوشه های خرما آویزان می شود. قرآن بنایش بر این است که «من ذکرم». «وَالْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ ذَلِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیَاتِ وَالذِّکْرِ الْحَکِیمِ»(1) حدود سی و چند مورداست که قرآن از خودش به ذکر یاد کرده است . «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ » ؛ آیه 104 سورۂ یوسف،آیه 87 سوره ص، آیه 27 سوره تکویر . «وَمَا » در سوره قلم. «إِنْ