پیشوایان هدایت : خاتم انبیا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله جلد 1 صفحه 226

پیروانی برخوردار خواهد شد و چندان در دین تعمّق می کنند که مانند رهاشدن تیر از چلۀ کمان،از دین و آیین خویش بیرون خواهند رفت.» (1)

اعتراض انصار

سعد بن عباده به مصلحت دید رسول اکرم صلّی اللّه علیه و اله و سلم را در جریان مطالبی که میان انصار ردوبدل می شد قرار دهد،زیرا آنان با خود می گفتند:رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلم با دیدن قوم خود،انصار را به فراموشی سپرده است.به همین دلیل سعد،انصار را گرد آورد و رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلم در جمع آنان حضور یافت و پس از حمد و ثنای پروردگار با آن ها چنین سخن گفت:

ای جماعت انصار!این چه سخنی بوده که از شما برایم نقل شده و چرا نگرانید؟!آیا شما در گمراهی به سر نمی بردید که خداوند به وسیلۀ من شما را هدایت بخشید، فقیر بودید،بی نیازتان ساخت و با یکدیگر دشمن بودید،شما را باهم مهربان ساخت؟عرض کردند:آری!خدا و رسولش برترند،سپس فرمود:آیا به من پاسخ نمی دهید؟

عرض کردند:ای رسول خدا!چه پاسخی بدهیم؟فرمود:

به خدا سوگند!اگر شما این گونه سخن بگویید سخنی صحیح بر زبان آورده اید؛ شما حق دارید به من بگویید:زمانی که همه تو را تکذیب کردند،ما شما را تصدیق نمودیم،تو را یاری نکردند،یاری ات کردیم،تو را بیرون راندند،ما پناهت دادیم، تهی دست بودی،تو را کمک کردیم...

ای جماعت انصار!شما تنها در مورد مقداری از مال دنیوی که من به برخی افراد دادم تا به اسلام گرایش یابند و شما را به اسلام خود واگذارم،نگران شدید؟آیا راضی نیستید آنان با خود گوسفند و شتر ببرند ولی شما پیامبر را با خود به