سلسله پژوهش های اعتقادی، تحریم دو حکم حلال المجلد 26 صفحه 33

شماره صفحه در کتاب - ص: 47

***

بود، هیچ کس منع و آثار و پیامدهای منفی آن را به عمر نسبت نمی داد.

در روایتی آمده است که امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود:

لولا أنّ عمر نهی عن المتعه ما زنی إلّاشقی؛ (1)

اگر عمر ازدواج موقّت را ممنوع نمی کرد، جز فرد نگون بخت کسی مرتکب زنا نمی شد.

هم چنین در این باره از ابن عباس چنین نقل شده است:

«متعه چیزی جز رحمت خداوند نسبت به بندگانش نبود. اگر عمر از آن نهی نمی کرد، جز انسان نگون بخت، کسی زنا نمی کرد». (2) از این رو نخستین کسی که ازدواج موقّت را حرام کرد، عمر بن خطّاب است. (3) فراتر این که خود عمر می گوید:

این دو متعه (متعه حج و ازدواج موقّت) در زمان پیامبر خدا صلی اللَّه علیه وآله رایج بوده و من آن ها را ممنوع اعلام می کنم.

او از منع رسول خدا صلی اللَّه علیه وآله سخنی به میان نمی آورد و نهی

1- . المصنف عبدالرزاق: 7/ 500، باب المتعه، حدیث 1402، تفسیر طبری: 5/ 19، الدر المنثور: 2/ 251، تفسیر رازی: 10/ 52.
2- . تفسیر قرطبی: 5/ 130، برخی در این روایات به جای واژه «شقی؛ نگون بخت» از واژه «شفی» به معنای «ناچیز» استفاده کرده اند. ر. ک: النهایه: 2/ 437، تاج العروس: 19/ 578 و دیگر فرهنگ نامه های عربی.
3- . تاریخ الخلفاء: 137.