سلسله پژوهش های اعتقادی، تحریم دو حکم حلال المجلد 26 صفحه 8

شماره صفحه در کتاب - ص: 18

***

خداوند درباره متعه زنان و ازدواج موقّت نیز چنین می فرماید:

«… فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَریضَهً وَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ فیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَریضَهِ …»؛ (1)

… و زنانی را که ازدواج موقّت می نمایید واجب است مَهرشان را بپردازید و گناهی بر شما نیست که پس از تعیین مَهر، با یک دیگر توافق کنید (که مدت عقد یا مَهر را کم یا زیاد نمایید) …

روشن است که مسلمانان نیز طبق این آیه ها عمل می کردند تا این که عمر بن خطاب، پس از گذشت مدتی از خلافتش چنین گفت:

در زمان پیامبر خدا صلی اللَّه علیه وآله دو متعه حلال و معمول بوده و من آن ها را ممنوع می کنم و انجام دهنده آن ها را مجازات می نمایم.

بدین سان میان مسلمانان اختلاف به وجود آمد. پیروان عمر که سخنان او را از اصول برمی شمرند، برای توجیه این گفته او سرگردان شدند؛ چرا که وی به صراحت اعلام می کند نظر او بر خلاف دستور شارع است؛ خداوند فرموده … اما من می گویم …