سفینه النجاه ترجمه فیض صفحه 106

الفصل الحادیعشر نقل کلام صاحب کتاب اخوان الصفافی تزییف الاجتهاد و متابعه الاراء

بالضروره معلوم است که چون دو نفر مثلا در حکمی از احکام از اینجهه اختلاف کنند یکی از ایشان لا محاله مخالف حکم واقعی الهی است پس او در وقتی معذور است و مأخوذ نیست که کمال بذل جهد و اجتهاد را در مقدمات کرده باشد و استمداد و استغاثه از درگاه احدیت و توسل و توجه باهل بیت رسالت صلوات اللّه علیهم اجمعین نموده باشد چنانکه در سابق مذکور شد و بالجمله بشرایط و لوازم مجاهده فی اللّه قیام و اقدام داشته باشد و الا معذور نخواهد بود بلکه مقصر و مأخوذ خواهد بود عقلا و شرعا و اجماعا من اهل الاجماع و من اللّه التوفیق و الهدایه بالابصار و الاسماع فصل هفتم فرمود ذکر بعض آیات و اخباریست که دلالت میکنند بر انحصار ادله شرعیه در شنیدن از معصوم علیهم السلام فرموده است خدایتعالی فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لٰا تَعْلَمُونَ که ترجمه آن اینست که پس بپرسید

از اهل ذکر اگر چنان باشید که ندانید پس فرمود و بتحقیق که ثابت شده است باخبار مستفیضه که ذکر قرآن است و اهل قرآن همه معصومون صلوات اللّه علیهم میباشند مترجم گوید که این آیه مبارکه در دو موضع از قرآن مجید نزول یافته در سوره نحل و سوره انبیاء و مراد از ذکر یا قرآن است چنانکه مصنف گفته است و دلیل