- اشاره 1
- [پیشگفتار] 1
- ترجمه اعتقادات ابن بابویه 7
- [مقدمه] 11
- باب اول در بیان اعتقاد امامیه در توحید، و معرفت رب مجید. 16
- باب دوم در صفات ذات و صفات افعال «1» 24
- باب (سوم) اعتقاد در تکلیف 26
- باب (چهارم) اعتقاد در افعال بندگان 26
- باب (پنجم) اعتقاد در نفی جبر و تفویض 27
- باب (ششم) اعتقاد در اراده و مشیت 30
- باب (هفتم) اعتقاد در قضاء و قدر 34
- باب (هشتم) اعتقاد در فطرت و هدایت 38
- باب (نهم) اعتقاد در استطاعت 44
- باب (دهم) اعتقاد در بدا 46
- باب (یازدهم) اعتقاد در احتراز از جدل 48
- باب (دوازدهم) اعتقاد در لوح و قلم 53
- باب (سیزدهم) اعتقاد در کرسی 54
- باب (چهاردهم) اعتقاد در عرش «2» 54
- باب (پانزدهم) اعتقاد در نفوس و ارواح 56
- باب (شانزدهم) اعتقاد در موت 65
- باب (هفدهم) اعتقاد در سؤال قبرها 73
- باب (هیجدهم) اعتقاد در رجعت 75
- باب (نوزدهم) اعتقاد در بعث بعد از موت 79
- باب (بیستم) اعتقاد در حوض کوثر 80
- باب (بیست و یکم) اعتقاد در شفاعه 80
- باب (بیست و دوم) اعتقاد در وعده و وعید الهی 81
- باب (بیست و سوم) اعتقاد در آنچه بر بنده نوشته می شود 82
- باب (بیست و چهارم) اعتقاد در عدل الهی 83
- باب (بیست و پنجم) اعتقاد در اعراف 84
- باب (بیست و ششم) اعتقاد در صراط 85
- باب (بیست و هفتم) اعتقاد در عقبات 86
- باب (بیست و هشتم) اعتقاد در حساب و میزان 88
- باب (بیست و نهم) اعتقاد در بهشت و دوزخ 92
- باب (سی ام) اعتقاد در کیفیت نزول وحی و کتب در امر و نهی 100
- باب (سی و یکم) اعتقاد در قرآن 102
- باب (سی و دوم) اعتقاد در قرآن 103
- باب (سی و سوم) اعتقاد در کمیت قرآن 103
- باب ( (سی و چهارم)) اعتقاد در شأن انبیاء و رسل و حجج و ملائکه 107
- باب (سی و پنجم) اعتقاد در عدد انبیاء و اوصیای ایشان 110
- باب «سی و ششم» اعتقاد در عصمت انبیاء و ائمه و ملائکه 114
- باب (سی و هفتم) اعتقاد در نفی غلو و تفویض 116
- باب (سی و هشتم) اعتقاد در ظالمان 123
- باب (سی و نهم) اعتقاد در تقیه «1» 128
- باب (چهلم) اعتقاد در شان آباء جناب نبوی صلی اللَّه علیه و آله و سلم 131
- باب (چهل و یکم) اعتقاد در شان علویان 132
- باب (چهل و سوم) اعتقاد در حضر و اباحه «1» 137
- باب (چهل و دوم) اعتقاد در احادیث مجمله و مفسره 137
- باب (چهل و چهارم) اعتقاد در احادیث وارده در طب «1» 138
- باب (چهل و پنجم) اعتقاد در اختلاف حدیثین «1» 141
- فهرست اعتقادات ابن بابویه 156
باب (سی و هشتم) اعتقاد در ظالمان
ابن بابویه رحمه اللَّه علیه گوید: اعتقاد ما در باره ظالمان آن است که آنها ملعونند و تبری از آنها واجب است. حقتعالی در قرآن فرموده:
وَ ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصارٍ «1» نیست برای ستمکاران هیچ یار، و ایضا فرموده: کیست ظالمتر از آن کسان که بر خداوند دروغ بسته اند؟ آن جماعت بر پروردگارشان عرض میشوند و گواهان میگویند که اینهایند آنان که دروغ گفته اند بر پروردگارشان أَلا لَعْنَهُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ لعنت خدا بر ظالمان آنان که منع راه خدا مینمایند و طالب اعوجاج و میلند برای آن راه، و آنها کافر و منکر آخرتند «2» ابن عباس در تفسیر این آیه گوید: مراد از راه خدا در این مواضع علی بن ابی طالب و ائمه علیهم السّلام اند.
و در کتاب خدا دو نوع امام مذکور است، امام هدایت و امام ضلالت حقتعالی فرموده: گردانیدیم ایشان را امامانی که هدایت میکنند بامر ما «3» و فرمود: گردانیدیم آنها را امامانی که دعوت مینمایند بسوی آتش و روز قیامت مدد کرده نمیشوند و پیرو آنها نمودیم در این دنیا لعنتی را و روز قیامت آنها از جمله زشت صورت شدگانند «4»
______________________________
(1) سوره بقره آیه 273
(2) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللَّهِ کَذِباً أُولئِکَ یُعْرَضُونَ عَلی رَبِّهِمْ وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی رَبِّهِمْ (تا آخر آیه) سوره هود آیه 21 و 22
(3) وَ جَعَلْناهُمْ
أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا سوره انبیاء آیه 73
(4) وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّهً یَدْعُونَ إِلَی النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَهِ لا یُنْصَرُونَ وَ أَتْبَعْناهُمْ فِی هذِهِ الدُّنْیا لَعْنَهً (تا آخر آیه سوره قصص آیه 41)