- اشاره 1
- [پیشگفتار] 1
- ترجمه اعتقادات ابن بابویه 7
- [مقدمه] 11
- باب اول در بیان اعتقاد امامیه در توحید، و معرفت رب مجید. 16
- باب دوم در صفات ذات و صفات افعال «1» 24
- باب (سوم) اعتقاد در تکلیف 26
- باب (چهارم) اعتقاد در افعال بندگان 26
- باب (پنجم) اعتقاد در نفی جبر و تفویض 27
- باب (ششم) اعتقاد در اراده و مشیت 30
- باب (هفتم) اعتقاد در قضاء و قدر 34
- باب (هشتم) اعتقاد در فطرت و هدایت 38
- باب (نهم) اعتقاد در استطاعت 44
- باب (دهم) اعتقاد در بدا 46
- باب (یازدهم) اعتقاد در احتراز از جدل 48
- باب (دوازدهم) اعتقاد در لوح و قلم 53
- باب (چهاردهم) اعتقاد در عرش «2» 54
- باب (سیزدهم) اعتقاد در کرسی 54
- باب (پانزدهم) اعتقاد در نفوس و ارواح 56
- باب (شانزدهم) اعتقاد در موت 65
- باب (هفدهم) اعتقاد در سؤال قبرها 73
- باب (هیجدهم) اعتقاد در رجعت 75
- باب (نوزدهم) اعتقاد در بعث بعد از موت 79
- باب (بیستم) اعتقاد در حوض کوثر 80
- باب (بیست و یکم) اعتقاد در شفاعه 80
- باب (بیست و دوم) اعتقاد در وعده و وعید الهی 81
- باب (بیست و سوم) اعتقاد در آنچه بر بنده نوشته می شود 82
- باب (بیست و چهارم) اعتقاد در عدل الهی 83
- باب (بیست و پنجم) اعتقاد در اعراف 84
- باب (بیست و ششم) اعتقاد در صراط 85
- باب (بیست و هفتم) اعتقاد در عقبات 86
- باب (بیست و هشتم) اعتقاد در حساب و میزان 88
- باب (بیست و نهم) اعتقاد در بهشت و دوزخ 92
- باب (سی ام) اعتقاد در کیفیت نزول وحی و کتب در امر و نهی 100
- باب (سی و یکم) اعتقاد در قرآن 102
- باب (سی و دوم) اعتقاد در قرآن 103
- باب (سی و سوم) اعتقاد در کمیت قرآن 103
- باب ( (سی و چهارم)) اعتقاد در شأن انبیاء و رسل و حجج و ملائکه 107
- باب (سی و پنجم) اعتقاد در عدد انبیاء و اوصیای ایشان 110
- باب «سی و ششم» اعتقاد در عصمت انبیاء و ائمه و ملائکه 114
- باب (سی و هفتم) اعتقاد در نفی غلو و تفویض 116
- باب (سی و هشتم) اعتقاد در ظالمان 123
- باب (سی و نهم) اعتقاد در تقیه «1» 128
- باب (چهلم) اعتقاد در شان آباء جناب نبوی صلی اللَّه علیه و آله و سلم 131
- باب (چهل و یکم) اعتقاد در شان علویان 132
- باب (چهل و سوم) اعتقاد در حضر و اباحه «1» 137
- باب (چهل و دوم) اعتقاد در احادیث مجمله و مفسره 137
- باب (چهل و چهارم) اعتقاد در احادیث وارده در طب «1» 138
- باب (چهل و پنجم) اعتقاد در اختلاف حدیثین «1» 141
- فهرست اعتقادات ابن بابویه 156
را بآن از صفات ذاتش غرض و قصد ما از هر صفتی نفی ضد آن صفت میباشد از ذات مقدس او و میگوئیم: در ازل حقتعالی سمیع و بصیر و علیم و حکیم وحی و قیوم یعنی بذات خود برپا و واحد و قدیم بوده، و اینها صفات ذات او است.
و نمیگوئیم که: خدا در ازل خلق کننده است و کارکننده و خواهنده و خواهش کننده و خوشنودشونده و خشم آورنده و روزی
دهنده و بخشنده و سخن گوینده، زیرا که اینها صفات کارهای او است و آنها حادثند و جائز نیست قائل شدن به آنکه خداوند در ازل موصوف بآنهاست