آرای وهابیت در ترازوی قرآن و سنت صفحه 122

ص:134

می‌داند که شایستگی الگو بودن و رهبری جامعه را دارند. بنابراین از آنجایی که قرآن کتاب هدایت است‌و هدف آیات الهی، نشان دادن راه بندگی و کمال انسان‌هاست، اگر نام پیامبری را می‌بردو به زندگی و فضایل او اشاره می‌کند، هدفی جز بیان هدایتگری آن پیامبر ندارد. قرآن افزون بر عصمت، امور دیگری را نیز برای انبیا مطرح کرده است که در ادامه بحث به آنها می‌پردازیم:

علم غیب

از ویژگی‌های انبیای الهی در قرآن کریم، داشتن علوم الهی است. آنان علم غیب مطلق را ندارند؛ زیرا ویژه خداست ولی خداوند از علم غیب خویش به آنان هم می‌بخشد. در آیات ٢۶ و ٢٧ سوره جن می‌فرماید: «دانای غیب اوست و هیچ‌کس را بر اسرار غیبش آگاه نمی‌سازد، مگر پیامبرانی که [آنان را برگزیده و] از آنها راضی است» .

از نظر عقلی نیز باید یکی از صفات و ویژگی‌های پیامبران، آگاهی بالای آنان باشد؛ به‌طوری که پاسخگوی نیازهای مردم زمان خویش باشند. اگر علم پیامبر از دیگران کمتر باشد، پیروی مردم از او بیهوده خواهد بود. همچنین به دست‌آوردن آگاهی مطلقی که همه نیازهای بشری را در برگیرد، از توان بشر و از طریق معمول خارج است. بنابراین یک عنایت الهی همچون علم غیب را می‌طلبد.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «آیا تو فکر می‌کنی ممکن است خداوند سرپرستی برای بندگان خود بگمارد و خلیفه‌ای برای آنها قرار دهد و چیزی از امور و اسرار آنان بر وی پنهان باشد» .