آرای وهابیت در ترازوی قرآن و سنت صفحه 184

ص:196

نمی‌کنند؛ مثلاً آیاتی را که در مکه خطاب به مشرکان‌است و ناکار آمدی بت‌ها و عملکرد غلط آنان را بیان می‌کند، به دیگر مسلمانان نسبت می‌دهند و بر اساس آنچه خود برداشت کرده‌اند آیات قرآن را تفسیر می‌کنند. در اینجا به چند نمونه از این آیات اشاره می‌کنیم:

قرآن کریم درباره عملکرد مشرکان در پرستش بت‌ها می‌فرماید:

وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیاءَ ما نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونا إِلَی اللهِ زُلْفی (زمر:٣)

و آنها که غیر خدا را اولیای خود قرار دادند [و می‌گفتند] اینها را نمی‌پرستیم مگر اینکه ما را به خداوند نزدیک کنند.

در این آیه منظور از پرستش غیر خدا، همان پرستش بت‌هاست که نمی‌توانند، سود و زیانی وارد کنند. وهابیان برای نهی از زیارت انبیا و اولیا از این آیه استفاده می‌کنند و زیارت و توسل را پرستش ولی و نبی می‌دانند.(1)

نقد و ارزیابی

در تعریف عبادت و توحید ربوبی توضیح داده شد که‌هر نوع تعظیم و تکریمی عبادت محسوب نمی‌شود، بلکه اگر ولی و نبی را با انگیزه ربوبیت تکریم کنند، عبادت و پرستش تحقق می‌یابد. در صورتی که هیچ زائری چنین انگیزه‌ای ندارد و فقط تکریم و احترام، مورد نظر اوست و شخص زیارت‌شونده را مستقل در تأثیر هم نمی‌داند.

همچنین آنان آیاتی را که درباره اعتقادات نادرست یهود و نصاراست،