آرای وهابیت در ترازوی قرآن و سنت صفحه 19

ص:31

می‌کند. آنان در این‌باره سه عقیده‌دارند: بیشتر آنان قائل به تأویل‌اند، برخی به توقف و عده‌ای نیز به حمل این‌گونه صفات بر معانی ظاهری آنها اعتقاد دارند.

دیدگاه وهابیت در متشابهات

وهابیان معتقدند که‌نباید آیات قرآن تأویل شود، بلکه باید طبق ظاهر به‌کار برده شود و هرکس تأویل کند، گمراه است.

«محمد بن صالح عثیمین» می‌گوید:

معتقدیم که باید کلام آشکار قرآن و سنت را بر ظاهر و حقیقت آن حمل کردو باید از راه گمراهانی که صفات خداوند را تأویل می‌برند و به خواسته خدا و رسولش عمل نمی‌کنند، بیزاری جست.(1)

وهابیان با برداشت‌های ظاهری از آیات قرآن و بدون ارجاع متشابهات به محکمات و با جایز ندانستن تأویل، خدای غیرجسمانی را جسمانی می‌پندارند. آنان دلیل خود را روایاتی می‌دانند که این مبنای غلط را تأیید می‌کند. آنان روایتی را که خدا بر آسمان دنیا نازل می‌شود، جزء ایمان می‌دانند و می‌گویند:

ایمان می‌آوریم به آنچه رسول (صلی الله علیه و آله) خبر داده است که‌خداوند متعال، هر شب به آسمان دنیا فرود می‌آید، آن‌گاه که یک‌سومِ شب باقی مانده باشد، می‌فرماید:

«من یدعونی فاستجیب له، من یسألنی فأعطیه، من یستغفرنی فاغفر له» ؛ «کیست مرا بخواند، تا