آرای وهابیت در ترازوی قرآن و سنت صفحه 44

ص:56

نهی تکفیر اهل قبله

علمای شیعه و سنی نیز با بهره‌گیری از روایات، از تکفیر اهل قبله نهی کرده‌اند. «ملا علی القاری هروی» از علمای اهل سنت می‌نویسد: «از ابوحنیفه روایت شده است ما هیچ‌یک از اهل قبله را تکفیر نمی‌کنیم و بیشتر فقها هم بر این عقیده‌اند» . معنای «اهل قبله» براساس تصریح اهل سنت نیز به این معنا نیست که حتماً هر وعده نماز بخواند، بلکه ملاک این است که منکر ضروری دین نباشد.

«ابن‌عابدین» نیز در «حاشیة الدرالمختار» می‌گوید:

و بدان، حق این است که فتوا بر کفر هیچ مسلمانی جایز نیست که می‌توان کلامش را به نیکویی حمل کرد یا در کفر آن شخص اختلاف باشد؛ هرچند احتمال ضعیفی به کفرش داده شود.(1)

بنابراین تکفیر در صورتی جایز است که شخص، منکر ضروری دین شود یا با رد توحید، نبوت و. . . از دین خارج شده باشد. اما انجام‌دادن حتی گناه کبیره‌با اعتقاد به گناه بودنش، فرد را از دین خارج نمی‌کند.

در نتیجه، شیعه و سنی معتقدند که گوینده شهادتین، مسلمان است و اگر چنین شخصی به احکام دین هم عمل نکند، از دین خارج نمی‌شود؛ هرچند این اسلام برای او در روز قیامت نجات‌دهنده نیست.

کفر

کفر در لغت به معنای پوشاندن است. راغب در مفردات می‌گوید:

کفر در لغت به معنای پوشاندن شیء است و شب را برای آن