آرای وهابیت در ترازوی قرآن و سنت صفحه 49

ص:61

قرآن می‌فرماید:

لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ (ابراهیم: ٧)

اگر شکرگزاری کنید، [نعمت خود را] بر شما افزون خواهم کرد و اگر ناسپاسی کنید، مجازاتم شدید است.

در اینجا کفر به معنای خروج از اسلام نیست. در برخی موارد نیز کفر عملی منظور است؛ مانندآنچه «البانی» در پاسخ‌گفت. از او سؤال کردند چرا سلاطینی که حکم خدا را در جامعه اجرا نمی‌کنند، کافر نمی‌دانید؟ در صورتی که خدا در قرآن می‌فرماید: وَ مَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِکَ هُمُ الْکافِرُونَ . «البانی» در پاسخ گفت: «مقصود از کفر در این آیه کفر در دین نیست تا خروج از دین لازم آید، بلکه کفر عملی مراد است» .

همچنین موارد دیگری از قرآن که کلمه کفر در آنها به معنای کفری نیست که موجب خروج از دین باشدبلکه خروج از دین منحصر به مواردی است که ذکر شد.

ایمان

ایمان در لغت از « اَمِنَ» به معنای امنیت، و در اصطلاح‌به معنای اظهار خشوع و قبول شریعت است. «قاموس القرآن» نیز ایمان را این‌گونه تعریف کرده است: «ایمان، تسلیم‌توأم با اطمینان خاطر است» .(1)

«تفتازانی» در «شرح مقاصد» می‌گوید: «ایمان در لغت از «امن» ، ضد