آرای وهابیت در ترازوی قرآن و سنت صفحه 82

ص:94

واسطه بین محتاج و یاری‌کننده حقیقی (خداوند) است. پس کمک از خداوند است و در واقع خلق‌کردن و به وجودآوردن از ناحیه اوست و طلب کمک از پیامبر از باب سبب و کسب است.(1)

«علامه طباطبایی» نیز می‌فرماید:

کسی که علم غیب و قدرت غیبی را از مجرای عادی و طبیعی برای غیر خدای متعال، یعنی انبیا و اولیا اثبات می‌کند، چنانچه در بسیاری از آیات و روایات نیز آمده است، و البته اصالت و استقلال را از آنان نفی می‌کند و می‌گوید که اینان به‌طور مستقل علم غیب و قدرت غیبی ندارند و هرچه از آنان دیده می‌شود، به اذن خدا و افاضه وجود اوست، تناقض نگفته، بلکه سخنی منطقی است.(2)

اشکال

وهابیان معتقدند که کرامات انبیا فقط در حال زندگی به آنان اختصاص دارد، نه پس از مرگ آنان.

پاسخ

مسلمانان از صدر اسلام تاکنون، عملکرد انبیا و درخواست مردم از آنان را منافی با قرآن و توحید ندانسته‌اند؛ به‌ویژه صحابه نیز که در زمان نزول قرآن و تبیین پیامبر (صلی الله علیه و آله) بودند، به همین صورت عمل می‌کردند.