پاسخ های روشنگرانه (در نقد کتاب سوال هایی که باعث هدایت جوانان شد) صفحه 112

6١. ایمان به امامت در زمان پیامبر (ص)

اشاره

در زمان رسول خدا (ص) افرادی نزد او می آمدند و فقط یک بار او را می دیدند و به مناطق خود باز می گشتند. آنها چیزی درباره علی [(ع)] و فرزندانش نشنیده بودند، آیا اسلام آنها ناقص است؟ اگر بگویید: اسلام آنها ناقص است، چرا رسول خدا (ص) اسلام آنها را کامل نکرد و اگر بگویید: ناقص نیست، پس امامت از ارکان دین نیست.

پاسخ

اینکه عده ای یک بار رسول خدا (ص) را می دیدند، به این معنا نیست که پس از آن، از تعالیم اسلام و آیه های پس از آن بی خبر می ماندند. به فرض اینکه رسول خدا (ص) را یک بار می دیدند، اما آگاهی شان به آموزه های اسلام، به همان یک بار که خلاصه نمی شد، بلکه معلمان دینی، میان قبایل می رفتند و عده ای از مردم نیز برای یادگیری احکام اسلام به مدینه می آمدند سپس نزد قبایل خود بازمی گشتند؛ زیرا که خداوند فرمان داده بود:

فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَهٍ مِنْهُمْ طائِفَهٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ. . . (توبه: 122)

چرا از هر گروهی از آنان طایفه ای کوچ نمی کند (تا طایفه ای در مدینه بماند) که در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود آنها را بیم دهند.

بر این اساس، مردم به مدینه می رفتند و تعالیم اسلام را فرا می گرفتند و مردم قبیله خود را از جدیدترین آیه های نازل شده و دستورهای رسول خدا (ص) آگاه می کردند. در این مقام، به دو نکته اشاره می شود: