پاسخ های روشنگرانه (در نقد کتاب سوال هایی که باعث هدایت جوانان شد) صفحه 13

ابوبکر و عمر و عثمان نیز بر کسی گذاشته نشده باشد و این نام ها تنها از آن خلفای سه گانه باشد تا هرکس یکی از این اسامی را بر فرزندش نهاد، گفته شود نام خلیفه را برگزیده است. بلکه این نام ها، بنا به تصریح منابع تراجم و رجال اهل سنت، عمومی بوده و بسیاری از مسلمانان و کافران در دوران جاهلی و پس از آن هم، این نام ها را استعمال می کردند.

4. علی (ع) و قبول خلافت

اشاره

علی [(ع)] می فرمود:

«دَعُونی وَالْتَمِسوا غیری» (1)؛ «مرا رها کنید و کسی جز مرا برای خلافت پیدا کنید» . اگر خلافت از آنِ علی [(ع)] بود، چرا چنین می گفت؟

پاسخ

علی بن ابی طالب (ع) در آغاز، بارها از مردم خواسته بود تا با او بیعت کنند و همواره می فرمود: «

اَنَا اَحَقُّ بِهذَا الاَمر مِن غَیری » (2)؛ «من برای امر خلافت از هرکس دیگر شایسته تر هستم» و به ابوبکر می فرمود: «من برای خلافت از تو شایسته ترم، تو باید با من بیعت کنی» و. . . .

اما وقتی آنها حاضر نشدند خلافت را به علی (ع) واگذار نمایند، آن حضرت نیز به دلایلی شدت عمل به خرج نداد. اگر علی (ع) در ابتدای مسئله (پس از رحلت رسول خدا (ص)) خلافت را به دست می گرفت، مردم را به همان راه و روشی هدایت می کرد که رسول خدا (ص) پیش گرفته بود، در نتیجه مشکلات بسیاری برای جامعه