پاسخ های روشنگرانه (در نقد کتاب سوال هایی که باعث هدایت جوانان شد) صفحه 324

تعداد امامان از طریق روایات متواتر نقل شده است اما نام امامان یکی پس از دیگری به طور متواتر، آنچنان که فرض شک را نسبت به امام بعدی از بین ببرد نقل نشده است، و بلکه مصلحت در آن زمان اقتضا می کرد که نام امام پس از امام وقت پنهان بماند و نزد مردم و حتی اصحاب امامِ حاضر گفته نشود جز برای خواص که اصحاب سرّ بودند. آن گاه امام وقت با دادن نشانه هایی، شیعیان مورد اعتماد را به امام پس از خود راهنمایی می کرد و. . .

همان طور که ملاحظه می فرمایید مرحوم خویی، روایت هایی که نام اهل بیت در آن باشد را نفی نمی کند بلکه:

1. تواتر آن را نفی می کند، از این رو می گوید: «روایاتی که هر گونه شک را از بین ببرد نبود» .

2. کتمان این روایت ها و نام امامان، به صورت قطعی از سوی خود امامان بود به خاطر حفظ جان امام بعدی پیش از تصدی مقام امامت.

3. برای خواص و محرم اسرار اهل بیت (علیهم السلام) ، روایت های تعیین نام امامان وجود داشت اما از توده مردم کتمان می کردند.

4. نشانه هایی که امام وقت از امام پس از خود ارائه می داد، برای افراد اهل دقت کفایت می کرد و برای آنها اطمینان حاصل می شد.

و. . .

١٨6. علی (ع) و جریان ارتداد

اشاره

شیعه ادعا می کند که بیشتر صحابه پس از وفات رسول خدا (ص) مرتد شدند، و وقتی از آنها پرسیده می شود: چرا علی [(ع)] پس از وفات پیامبر (ص) ادعای خلافت و امامت نکرد؟ شیعیان دچار تناقض گویی شده و ادعا می کنند علی [(ع)] از ترس مرتدشدن