پاسخ های روشنگرانه (در نقد کتاب سوال هایی که باعث هدایت جوانان شد) صفحه 39

دوم آنکه در هیچ یک از منابعی که این روایت را نقل کرده اند، اشاره به حضور علی (ع) در آن مجلس نشده است تا ثابت شود که علی (ع) حضور داشت و چیزی نگفت.

سوم آنکه اگر علی (ع) در آن مجلس حضور داشت، یکی از دستورهای خداوند این است که در حضور رسول خدا (ص) صدای خود را بلند نکنید: لا تَرْفَعُوا أَصْواتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ ؛ «صدای خود را از صدای پیامبر بالاتر نبرید» . (حجرات: 2)

با این حال چگونه شما ایراد می گیرید که چرا علی (ع) در حضور رسول خدا (ص) ادب را رعایت کرد و با عمر و امثال او گلاویز نشد!

چهارم آنکه شما اهل سنّت به جای اینکه عمر را نکوهش کنید که این چنین سخنی زشت را بر زبان راند و با رسول خدا (ص) مخالفت کرد، به علی (ع) ایراد می گیرید که چرا گریبان عمر را نگرفت و در حضور رسول خدا (ص) رفتار خشن از خود نشان نداد! ؟

این گفتار شما به حکایتی شباهت دارد که گویند: خانه ای را دزد زده بود. همسایه ها از موضوع اطلاع یافتند و دور هم جمع شدند و در مورد دزدی آن خانه به گفت وگو پرداختند. یکی می گفت: تقصیر صاحب خانه است که خانه را خالی و بدون نگهبان گذاشته، دیگری می گفت: تقصیر صاحب خانه است که دیوار حیاطش این قدر کوتاه است، آن یکی می گفت: تقصیر صاحب خانه است که. . . . صاحب خانه که گوشه ای ایستاده و غمگین بود، گفت: این طور که پیداست دزد هیچ جرمی ندارد و تمام تقصیرها از من صاحب خانه است!

١5. میزان اعتبار کتاب کافی

اشاره

شیعه معتقد است: بیشتر روایت های کتاب کافی ضعیف است و کتاب صحیحی