پاسخ های روشنگرانه (در نقد کتاب سوال هایی که باعث هدایت جوانان شد) صفحه 73

حقایق را نداشتند و اگر عرضه می شد، دچار انحراف فکری و اعتقادی می شدند.

اهل سنت نمونه هایی از این موارد را از رسول خدا (ص) نقل کرده اند: رسول خدا (ص) به علی (ع) فرمود:

وَ الّذی نَفْسی بِیَده لَولاَ اَنْ تَقولَ طائفٌ مِنْ اُمّتی فیک ما قالتِ النّصاری فِی ابْن مریمَ لَقُلتُ الْیومَ فِیک مَقالاً لاتَمرُّ بِمَلأٍ مِنَ المُسلمینَ إلّا اَخَذوا التُّرابَ مِنْ تَحتِ قدَمیْک لِلْبرکه. (1)

به خدا سوگند اگر ترس آن نبود که عقیده ای که در نصارا در مورد حضرت عیسی (ع) به وجود آمد [و برای او مقام خدایی قائل شدند]، امت من نیز در مورد تو پیدا کنند، فضیلت هایی از تو نقل می کردم که از هیچ طایفه ای از مسلمین عبور نمی کردی، مگر آنکه خاک زیر پایت را برای تبرک برمی داشتند.

پس آنچه در این زمینه صحیح است اینکه، نباید زمینه ارتداد افراد را فراهم کرد، اما، این بدان معنا نیست که باید همۀ حقایق را با مردم در میان گذاشت؛ زیرا بسیاری از آنان تحمل و ظرفیت پذیرش آن را ندارند و دچار انحراف می شوند.

علی (ع) نیز اهل ترس نبود، بلکه بر اساس فرموده رسول خدا (ص) با افردی چون اصحاب جمل، صفین و نهروان جنگید؛ زیرا آنها حاضر نبودند تحت اطاعت اولی الامر مسلمین باشند.

٣١. اعتراض علی (ع) به خلفا

اشاره

شیعه و سنی در شجاعت و دلیری علی [(ع)]، تردیدی ندارند. از سویی شیعه می گوید: