پاسخ های روشنگرانه (در نقد کتاب سوال هایی که باعث هدایت جوانان شد) صفحه 93

این روایت ها، چنین آمده:

«. . . فَلَم یکن یعرِفُ حَقَّ اَمیرالْمؤمنین (ع) اِلّا هؤلاء السَّبعهُ» (1)؛ «جز این هفت نفر، حق علی (ع) را نشناختند» .

ثالثاً: حکم ارتداد صحابه در صحیحین آمده؛ هر جوابی که عالمان اهل سنت به آن احادیث می دهند، جواب ما همان است.

رابعاً: آن گاه که منافقان می توانند کفر خود را زیر نقاب اسلام پنهان کنند و بر مسلمانانی که از نفاق آنها اطلاعی ندارند، حکم برانند و از این رهگذر به خواسته های خود برسند، دیگر لزومی ندارد مسلمانان را از میان ببرند.

یزید بن معاویه به اسلام و وحی و نبوت اعتقاد نداشت و شعر معروفی دارد و بیشتر مورخان آورده اند:

. . . وَلَعَت (لَعِبَت) هاشِمُ بِالمُلکِ وَلا خَبرٌ جاءَ وَلا وَحی نَزَل (2)

خاندان هاشم به حکومت دل بسته بودند (حکومت را به بازی گرفته بودند) ، والا نه خبری از آسمان آمد نه وحیی نازل شد.

و همین بیت شعر به تنهایی برای اثبات کفر او کافی است. آیا چنین شخصی امام حسین (ع) فرزند رسول خدا (ص) را نکشت و مدینه را قتل عام نکرد و کعبه را در هم نکوبید و سایر مسلمانان را از بین نبرد؟ مگر چنین کسی به عنوان اولی الامر بر مسلمین حاکم نبود؟

4٩. ارتباط نداشتن تعارض در روایات با بر حق بودن مذهب شیعه

اشاره

در این پرسش مدعی، سخن بعضی علمای شیعه را آورده است که آنها وجود