دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 149

من_اب_ع

مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن جلد9- صفحه 232-237 و 239

کلی__د واژه ه__ا

مرگ قیامت روح برزخ مؤمن زمان وادی السلام

تجسم اعمال انسان به صورت های رحمانی و شیطانی در عالم برزخ

قرآن درباره رسیدن هر کس به نتیجه اعمالش می فرماید: «یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما عملت من سوء تود لو ان بینها و بینه امدا بعیدا و یحذرکم الله نفسه والله رئوف بالعباد؛ روزی که هر کس هر آنچه از نیک و بد کرده است حاضر می یابد و آرزو می کند کاش میان او و کار بدش فاصله ای دور بود، و خدا شما را از (کیفر) خود برحذر می دارد، و خدا به بندگان رئوف است» (آل عمران/30).

انسان که از دنیا میرود، پرونده عملش بسته میشود، مگر افرادی که بعد از خود بواسطه صدقه جاریه مانند وقف امور خیریه و اثر علمی و دینی که مردم از آن بهره مند شوند و فرزند صالح که باقیات صالحات او باشد از خود یادگاری بگذارند. نفس موجودیت انسان که نتیجه مجموع اعمال صالحه یا قبیحه اوست، با انسان باقی است و انسان با یار و قرین شدن با او یا خرسند است یا معذب؛ اگر نفس موجودیت خوب باشد پیوسته انسان از او التذاذ میبرد، و اگر از یاد خدا اعراض کند خداوند موجودیت او را بصورت شیطانی بر او می گمارد تا یار و قرین او باشد.

در "کافی" با سند متصل خود ضمن روایتی درباره برزخ و سؤال دو فرشته منکر و نکیر، از بشیر دهان از حضرت صادق (ع) روایت میکند که: چون مؤمن از سؤال آنها راجع به توحید پاسخ میگوید، آنها در مقام پرسش از رسول خدا (ص)، سؤال می کنند: چه میگوئی درباره این مردی که از میان شما برخاست؟ مؤمن میگوید: آیا از محمد رسول خدا صلی الله علیه وآله از من پرسش می کنید؟ آن دو فرشته میگویند: آیا تو گواهی میدهی که او رسول خدا بوده است؟ مؤمن میگوید: گواهی میدهم که او رسول از جانب خدا بوده است. آن دو فرشته میگویند: بخواب، خواب خوش و راحت، خوابی که در آن اضطراب فکری و رؤیای خسته کننده نباشد؛ و قبر او را به قدر نه ذراع می گشایند، و دری از آن قبر به بهشت باز می کنند بطوریکه محل و منزل خود را در بهشت می بیند.