دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 235

واجب است اظهار این نیک و تباه *** همچنان کاظهار گندمها ز کاه

فلسفه مرگ از نظر آیات قرآن

فلسفه مرگ انسان نیز این است که از محبس جهان طبیعت به فراخنای بهشت برین که به وسعت آسمانها و زمین است منتقل گردد و در جوار ملیک مقتدر و خدای عظیمی که در تقرب به او هر کمالی حاصل است، مقام گزیند: «ان المتقین فی جنات و نهر * فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر؛ محققا پارسایان در باغ ها و (کنار) نهرهایند. در جایگاه صدق، نزد پادشاهی با اقتدار» (قمر/ 54-55). و این است معنای: «انا لله و انا الیه راجعون؛ ما متعلق به خداییم و ما به سوی وی بازگشت داریم» (بقره/ 156).

من_اب_ع

مرتضی مطهری- عدل الهی- ص 242-238

کلی__د واژه ه__ا

روح ماده انسان جسم مرگ

مرگ از نظر خیام

منسوب به خیام است:

ترکیب پیاله ای که در هم پیوست *** بشکستن آن روا نمی دارد مست

چندین قد سرو نازنین و سر و دست *** از بهر چه ساخت وز برای چه شکست؟

جامی است که عقل آفرین می زندش *** صد بوسه ز مهر بر جبین می زندش

این کوزه گرد هر چنین جام لطیف *** می سازد و باز بر زمین می زندش

دارنده که ترکیب طبایع آراست *** از بهر چه افکند و را در کم و کاست؟

گر نیک آمد، شکستن از بهر چه بود؟ *** ور نیک نیامد این صور، عیب که راست؟

و نیز منسوب به اوست:

گر آمدنم به خود بدی نامدمی *** ور نیز شدن به من بدی کی شدمی