دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 512

سرنوشت روح پس از مرگ

روح پس از مرگ از بدن جدا می شود و به صورت سایه ای غیرمادی در سرزمین مردگان ساکن می گردد. در آثار هومر، فقط ارواحی مورد مجازات واقع می شوند که مرتکب گناهی بسیار شنیع شده یا به مقدسات اهانت ورزیده باشند. سایر ارواح، چه گناهکار و چه بی گناه، باید به نحوی یکسان در سرزمین تاریک پلوتون تا ابد سرگردان باشند. در جریان تاریخ یونان، طبقات فقیرتر چنین معتقد می شوند که سرزمین مردگان جایگاهی است برای کفاره و جبران گناهان. اشیل، در یکی از نمایشنامه های خود، زئوس را در حالی نشان می دهد که مشغول محاکمه ی مردگان است و گنهکاران را مجازات می کند؛ ولی در این کتاب از جزای نیکوکاران خبری نیست. از جزایر سعادت یا کشتزار الوسیون، که بهشت جاویدان ارواح چند تن از پهلوانان است، به ندرت سخنی به میان آمده. تصور سرنوشت شومی که در انتظار تقریبا همه ی مردگان است، به ادبیات یونانی رنگ تیره ی خاصی بخشیده و زندگی مردم یونان را، که در زیر آسمانی چنان تابناک زیست می کنند، تاریک و غم آلود ساخته است.

من_اب_ع

ویل دورانت- تاریخ تمدن- ج 2- یونان باستان- تهران 1359- انتشارات علمی و فرهنگی

پایگاه اطلاع رسانی کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت- بخش فلسفه یونانیان

کلی__د واژه ه__ا

پیری مرگ فلسفه یونان باستان تاریخ فرهنگ آداب خاکسپاری

مبدأ فاعلی؛ مراتب سه گانه شهود

زیباترین منظر دوست

راه های شناخت مبدأ فاعلی، هر کدام زیبایی های خاص و شیرینی های ویژه ای دارد که عقل و جان انسان ها را به نشاط و حیات، می خواند. اما مهم ترین و لذت بخش ترین آنها راه شهود است؛ زیرا شهود، عبارت از دیدن و دیدن، بسیار فراتر از فهمیدن است. وقتی انسان حقیقت را می بیند، آرامش و طمأنینه بر او سایه می گسترد. بسیاری از انسان ها لذت دیدن را در رؤیای صادق خویش، تجربه کرده اند که چگونه بدان، دل می بندند و بر آستان آن سر می سایند. شهود از سه راه به دست می آید: حالت منامی، حالت موتی و حالت قیامتی؛ چون انسان، گاهی در خواب و گاهی با مردن و گاهی در قیامت کبری حقیقت هایی را مشاهده می کند.