دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 612

اما همچنین دیدیم که بر طبق این دین تقریر بهشت و دوزخ، سرنوشت نهائی آدمی نیست. انسان برای همیشه محکوم به عذاب برزخ نیست. مفهوم سرنوشت نهایی بشر آکنده از خوشبینی زایدالوصفی است. حتی گناهکاران در نهایت، فرصت خواهند داشت عضو دنیای پر از خیر، شادی و سعادت باشند. رنج و عذاب دوزخ موقتی است. این عذاب ممکن است بسیار طولانی باشد، اما ابدی نیست. بنابراین دین زرتشتی در تحلیل نهائی به همه پیروان خود نوید رهایی و زندگی بسیار خوش و عالی می دهد. سرنوشت نهائی بشر قطعا نیک و عالی خواهد بود، زیرا اهورامزدا اساسا از سرشتی نیک برخوردار است، اما بر عهده خود انسان است که آیا دوست دارد در دستیابی به سرنوشت نهایی شتاب بخشد یا با اعمال نادرست و گناه آلود خود آن را به تأخیر اندازد.

من_اب_ع

مرضیه (لوئیز) شنکایی- دین شناسی تطبیقی- کدرنات تیواری- صفحه 118-120

کلی__د واژه ه__ا

دین زرتشتی مرگ حیات اخروی روح انسان اعمال معاد

حیات پس از مرگ از نگاه مسیحیت

از آنجا که روح آدمی فناناپذیر است، مرگ پایان نهائی و کامل حیات انسان نیست. زندگی پس از مرگ هم وجود دارد که عناصر اصلی آن عبارتند از روز داوری، رستاخیز مردگان و انتقال افراد به بهشت یا دوزخ بر طبق اعمال نیک یا بد آنها بر روی زمین.

بنابراین توصیف مسیحیت از زندگی پس از مرگ اساسا با تبیین یهودیت یا اسلام یا حتی دین زرتشتی تفاوت ندارد. اما جزئیات این مسأله یکسان نیست.

چنانکه در جای خود گفته شده است هنگامی که جسم آدمی با مرگ نابود می شود، روح باقی می ماند و زمانی که عالم به پایان نهایی خود می رسد، رستاخیز مردگان روی می دهد. در این رستاخیز، ارواح تمام انسانها با بدنهای آنها متحد شده، افراد انسانی دوباره با تمام ویژگی های خود زنده می شوند. اینکه دقیقا چه زمانی پایان دنیا و در پی آن رستاخیز مردگان فرا می رسد تنها برای خداوند معلوم است و به خواست و اراده او بستگی دارد؛ اما کتاب مقدس اشاره می کند که پایان نهائی با ظهور دوباره عیسی به عنوان داور اعمال همه انسان ها و تعلیم جهانی انجیل به وسیله او بعد از گرویدن کامل یهودیان به آیین مسیحیت و وقوع رویدادهای خارق العاده و غیر عادی در طبیعت روی می دهد.