دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 616

من_اب_ع

کدرنات تیواری- دین شناسی تطبیقی- ترجمه مرضیه (لوئیز) شنکایی- صفحه 170-164

کلی__د واژه ه__ا

معاد مسیحیت نتیجه اعمال بهشت دوزخ رستاخیز

حیات پس از مرگ از نگاه جینیسم

نظر دین جین درباره زندگی پس از مرگ مشابه به دیدگاه دین هندویی است. انسان از روحی فناناپذیر در درون خود برخوردار است که با مرگ جسمانی نمی میرد. بلافاصله پس از مرگ بدن جسمانی، روح به بدن جدیدی نقل مکان می کند. انتقال به بدن جدید با تمام شرایط آن، به «کارماهای» زندگی قبلی بستگی دارد. هر چیزی از حیات خانوادگی، وضعیت جسمانی، موقعیت اقتصادی و اجتماعی و... جدید به کارماهای گذشته فرد وابسته است و بر اساس آنها تعیین می شود. کارماهای کاملا بد مانند آن کارماهایی که با اغراض گناه آلود، خدعه، احساس دلبستگی شدید و غیره انجام گیرند، به تولد انسانی منتهی می شوند. گوتراکارما و ناماکارماهایی وجود دارند که به ترتیب تولد خانوادگی و ساختمان بدنی را تعیین می کنند.

این موارد موجب تولد در خانواده هایی پایین می شوند: بدگوئی نسبت به دیگران، خودستایی، پوشاندن صفات نیک دیگران، نسبت دادن فضایلی به خود که واقعیت ندارد و مانند اینها، همین طور کژاندیشی و فساد، شخصیت به داشتن جسمی معیوب و بیمار منجر می شود، در حالیکه صفات متضاد آنها به داشتن بدنی با وضعیت جسمانی خوب می انجامد.

از این رو دین جین به تفصیل به بیان علت های خاص انواع تولد دوباره می پردازد. در دین جین، اشاراتی به تولد در بهشت یا جهنم شده است، اما احتمالا این اشارات شاید به سادگی به معنای تولد در شرایط سعادت آمیز یا نامطلوب زندگی باشد. در هر صورت، اگر روح به واسطه اعمالی که از روی دلبستگی و علاقه در زندگی قبلی انجام داده، آثاری از «کارماها» به جا گذاشته باشد، باید دوباره تولد یابد.