دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 726

لئن کانت الدنیا تعد نفیسه *** فدار ثواب الله أعلی و أنبل (1)

و إن کانت الابدان للموت أنشئت *** فقتل امری بالسیف فی الله أفضل (2)

و إن کانت الارزاق شیئا (قسما - خ ل) مقدرا *** فقله سعی المرء فی الرزق أجمل (3)

و إن کانت الاموال للترک جمعها *** فما بال متروک به المرء یبخل (4)

(احقاق الحق ملحقات ج11 ص637)

1 _ سوگند بخدا که اگر هر آینه چنین است که دنیا زیبا و نفیس به شمار می آید، پس خانه ثواب خدا بلند مرتبه تر و پرفیض تر می باشد.

2 _ و اگر بدنهای افراد بشر برای مرگ آفریده شده است، پس کشته شدن با شمشیر در راه خدا افضل است.

3 _ و اگر برای روزی های مردم چیز معینی مقدر شده است، پس کوشش کمتر نمودن برای جلب روزی جمیل تر است.

4 _ و اگر بالاخره جمع آوری اموال برای گذاردن و رفتن است، پس چرا انسان در انفاق چیزی را که باید بگذارد بخل بورزد.

من_اب_ع

مرتضی مطهری- معاد- صفحه 51

سید محمد حسینی تهرانی- معادشناسی 5- صفحه 285-283

کلی__د واژه ه__ا

مرگ کمال حیات انسان جاودانگی خدا اثبات معاد فرشتگان

رابطه عبث نبودن خلقت با ابدیت و غایتمندی آن

صرف خلقت یک موجود را در نظر بگیریم، یعنی یک موجودی که استعداد دارد برای مخلوق شدن، امکان موجودیت برایش هست، مثلا اگر یک سنگی امکان موجودیت دارد و آن را عالم خلقت به وجود بیاورد و امکان بقائش هم یک مدت محدود باشد، بعد این سنگ فانی شود و از بین برود، اگر هیچ قیامتی هم نباشد می شود گفت این خلقت عبث است؟ مقصود از عبث چیست؟ مقصود از نقطه مقابلش چیست؟ خلقت چگونه باید باشد که عبث نباشد؟ ما خلقت را چطور باید فرض کنیم که عبث نباشد؟ اینجا به دو نحو می شود مطلب را بیان کرد. اگر شما راه سومی دارید بیان کنید.