دائره المعارف طهور: اصول عقاید صفحه 874

خداوند در قرآن می فرماید: «یسئلک الناس عن الساعه قل إنما علمها عند الله و ما یدریک لعل الساعه تکون قریبا * ان الله لعن الکافرین واعد لهم سعیرا؛ مردم از تو در باره (زمان قیام) قیامت سؤال می کنند، بگو علم آن تنها نزد خدا است، و چه می دانی شاید قیامت نزدیک باشد؟! خداوند کافران را لعن کرده (و از رحمت خود دور داشته) و برای آنها آتش سوزاننده ای آماده نموده است» (احزاب/63-64).

در آیه مورد بحث اشاره به یکی دیگر از برنامه های مخرب منافقان شده است که گاه به عنوان استهزاء و یا به منظور ایجاد شک و تردید در قلوب ساده دلان این سؤال را مطرح می کردند که قیامت با آن همه اوصافی که محمد (ص) از آن خبر می دهد کی بر پا می شود؟ می فرماید: مردم از تو پیرامون زمان قیام قیامت سؤال می کنند. این احتمال نیز وجود دارد که بعضی از مؤمنان نیز روی حس کنجکاوی و یا برای دریافت اطلاعات بیشتر چنین سؤالی را از پیامبر گرامی اسلام (ص) مطرح کرده باشند، اما با توجه به آیاتی که بعد از این آیه می آید معلوم می شود که تفسیر اول به معنی آیه نزدیکتر است. شاهد این سخن آیه دیگری است که در همین زمینه در سوره شوری آمده است:

«و ما یدریک لعل الساعه قریب * یستعجل بها الذین لا یؤمنون بها و الذین آمنوا مشفقون منها و یعلمون أنها الحق؛ تو نمی دانی شاید قیامت نزدیک باشد. اما کسانی که به آن ایمان ندارند برای آن عجله می کنند، ولی مؤمنان از آن بیمناکند و می دانند حق است» (شوری/17و18). سپس در آیه مورد بحث به آنها چنین پاسخ می گوید: بگو ای پیامبر آگاهی بر این موضوع تنها نزد خداست و هیچکس جز او از این موضوع آگاه نیست «قل إنما علمها عند الله؛ (احزاب/63). حتی پیامبران مرسل و فرشتگان مقرب نیز از آن بیخبرند. و به دنبال آن می افزاید: «و ما یدریک لعل الساعه تکون قریبا؛ چه می دانی؟ شاید قیام قیامت نزدیک باشد» (احزاب/63). بنا بر این همیشه برای استقبال از قیام قیامت باید آماده بود و اصولا فلسفه مخفی بودنش همین است که هیچکس خویش را در امان نبیند و قیامت را دور نپندارد، و خود را از عذاب و مجازات الهی بر کنار نداند. سپس به تهدید کافران و گوشه ای از مجازات دردناک آنها پرداخته، می فرماید: «إن الله لعن الکافرین و أعد لهم سعیرا؛ خداوند کافران را از رحمت خود دور ساخته و برای آنان آتش سوزاننده ای فراهم کرده است» (احزاب/64). «خالدین فیها أبدا لا یجدون ولیا و لا نصیرا؛ آنها جاودانه در این آتش سوزان خواهند ماند و سرپرست و یاوری نخواهند یافت» (احزاب/65).