ترازوی حقیقت، ترجمه میزان الحق جلد 4 صفحه 159

ص:161

1- سوره نساء، آیه 97.
2- سوره نساء، آیه 75.
3- صحیح بخاری، چاپ میمنیه، ج 4، ص 128 و چاپ دار الفکر، ج 8، ص 55 ؛ المجموع نووی، ج 18، ص 9 ؛ فتح الباری، ج 12، ص 279 ؛ عمده القاری، ج 24، ص 97.
4- سوره غافر، آیه 28.

مردی از اهل بصره که عثمان اعمی نام داشت، در حضور امام باقر صلوات الله علیه گفت: «حسن بصری معتقد است که بوی شکم کسانی که علم را کتمان می کنند، اهل آتش را آزار می دهد». امام باقر صلوات الله علیه فرمود: «اگر این گونه باشد، مؤمن آل فرعون ،جزو هلاک شدگان است. از زمانی که خداوند حضرت نوح علیه السلام را مبعوث کرد، علم همواره مکتوم بوده است. به خدا سوگند که اگر حسن به چپ و راست برود، علم را جز در اینجا نخواهد یافت».(1).

استدلال امام باقر صلوات الله علیه به این آیه، نشان می دهد که این آیه جزو آیات منسوخ شده نیست و علمای آن روزگار، این مسأله را قبول داشته اند.

تقیه در سنت پیامبر(صلی الله علیه وآله)

1. از ابوذر روایت شده است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «به زودی پیشوایانی برای شما خواهند آمد که نماز را می میرانند. اگر آن ها را دیدید، نماز را سر وقت به جا آورید و نمازی که با آن ها می خوانید، نافله قرار دهید».(2).

حدیث دیگری نیز به همین معنا وارد شده است که می توانید به منابع مراجعه کنید.(3).

2. در روایت آمده است که دو نفر را نزد مسیلمۀ کذاب بردند. او به یکی از آن ها گفت: «آیا مرا رسول خدا می دانی؟». گفت: «نه؛ محمد رسول خدا است». مسیلمه او را