ترازوی حقیقت، ترجمه میزان الحق جلد 4 صفحه 18

ص:20

1- الکافی، ج 6، ص 449 و ج 3، ص 403؛ تهذیب الاحکام، ج 2، ص 213؛ وسائل الشیعه، چاپ مؤسسه آل البیت، ج 4، ص 382 و چاپ دار الاسلامیه، ج 3، ص 278؛ الفصول المهمه، حر عاملی، ج 3، ص 307.
2- من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 163 و چاپ مرکز نشر اسلامی، ج 1، ص 251؛ علل الشرائع، چاپ مکتبه حیدریه، ج 2، ص 347؛ الخصال، ج 1، ص 148؛ وسائل الشیعه، چاپ مؤسسه آل البیت، ج 4، ص 383 و چاپ دار الاسلامیه، ج 3، ص 278؛ الفصول المهمه، ج 3، ص 307؛ بحار الانوار، ج 80، ص 249؛ تفسیر نور الثقلین، ج 2، ص 16.
3- الکافی، ج 3، ص 403؛ وسائل الشیعه، چاپ مؤسسه آل البیت، ج 4، ص 383 و 387 و چاپ دار الاسلامیه، ج 3، ص 278 و 281.
4- الکافی، ج 3، ص 403؛ من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 162 و چاپ مرکز نشر اسلامی، ج 1، ص 251؛ تهذیب الاحکام، ج 2، ص 213؛ وسائل الشیعه، چاپ مؤسسه آل البیت، ج 4، ص 386 و 387 و چاپ دار الاسلامیه، ج 3، ص 280 و 281؛ علل الشرائع، چاپ مکتبه حیدریه، ج 2، ص 346؛ بحار الانوار، ج 8، ص 312.

اطاعت کند که فرموده اند: امر ما را زنده نگه دارید که هر کس چنین کند، مورد رحمت خداوند قرار می گیرد.

شواهدی بر آنچه گفتیم

از جمله شواهدی که نشان می دهد پوشیدن لباس سیاه، تنها زمانی که به عنوان شعار و زینت و طریقت قرار گیرد، کراهت دارد، این است که امامان صلوات الله علیهم در برخی مواقع، لباس سیاه می پوشیدند. شیخ صدوق از داود رقی نقل کرده است: شیعیان می خواستند از امام صادق صلوات الله علیه در بارۀ پوشیدن لباس سیاه بپرسند. دیدیم آن حضرت با تن پوش سیاه و کلاه سیاه و کفشی سیاه که داخلش نیز سیاه بود، نشسته است. گوشه ای از لباس را کنار زد و مقداری پنبۀ سیاه از آن بیرون کشید و فرمود: «پنبۀ این لباس ها سیاه است... دلت را سفید کن و هر چه خواهی بپوش».(1)

کلینی از امام باقر صلوات الله علیه نقل کرده است که «امام حسین صلوات الله علیه در حالی کشته شد که تن پوشی از خز تیره، مایل به رنگ سیاه پوشیده بود».(2).

کشی نیز از امام باقر صلوات الله علیه نقل کرده است که فرمود: «گویا عبدالله بن عامر را می بینم که پیشاپیش قائم ما، از دامنۀ کوه بالا می رود و عمامه ای سیاه بر سر دارد و دو سر عمامه را بین دو کتفش آویخته است».(3).