ترازوی حقیقت، ترجمه میزان الحق جلد 4 صفحه 189

ص:191

1- ر.ک: بحار الانوار، ج 2، ص 172 تا 179 و منیه المرید و امالی مفید.
2- . ر.ک: بحار الانوار، ج 2، ص 173 _ 174 به نقل از اختصاص.
3- ر.ک: بحار الانوار، ج 2، ص 172 و 173 به نقل از بصائر الدرجات و الاختصاص
4- ر.ک: بحار الانوار، ج 2، ص 173 به نقل از المجالس مفید و بصائر الدرجات.
5- ر.ک: بحار الانوار، ج 2، ص 173 به نقل از بصائر الدرجات.
6- ر.ک: بحار الانوار، ج 2، ص 172 و 173 به نقل از اختصاص مفید و بصائر الدرجات صفار.

مانده از رسول خدا صلی الله علیه و آله است، پس ما باید در مورد سجده بر تربت امام حسین صلوات الله علیه نیز به روایات ایشان مراجعه کنیم.

روایات سجده بر تربت حسینی

علامه احمدی رحمه الله، در مورد سجده بر تربت امام حسین صلوات الله علیه، احادیثی را جمع آوری کرده است(1).

که برخی از آن ها را در اینجا می آوریم:

1. امام صادق صلوات الله علیه فرمود: «سجده بر خاک قبر حسین صلوات الله علیه، موجب نورافشانی در زمین های هفت گانه می شود. هر کس تسبیحی از خاک قبر حسین صلوات الله علیه به همراه داشته باشد، حتی اگر ذکر نگوید، نامش را جزو تسبیح گویان می نویسند».(2).

2. از امام کاظم صلوات الله علیه روایت شده است: «شیعۀ ما، به چهار چیز نیاز دارد: حصیری که بر آن نماز بخواند؛ انگشتری که آن را به دست نماید؛ مسواکی که با آن دهانش را بشوید؛ و تسبیحی که از خاک قبر حسین صلوات الله علیه باشد».(3).

3. امام جعفر صادق صلوات الله علیه یک کیف ابریشمی زرد رنگ داشت که در آن تربت امام حسین صلوات الله علیه بود. به وقت نماز، آن را بر روی سجاده اش می ریخت و بر آن سجده می کرد. آن حضرت می فرمود: «سجده کردن بر تربت اباعبدالله صلوات الله علیه حجاب های هفت گانه را می درد».(4).

4. امام صادق صلوات الله علیه برای اظهار ذلت و نیاز در برابر خداوند، جز بر خاک امام حسین صلوات الله علیه سجده نمی کرد.(5).