- سخن ناشر 1
- پیشگفتار 3
- ضرورت توجه به امر به معروف و نهی از منکر 5
- معنای لغوی معروف و منکر 10
- معنای اصطلاحی معروف و منکر 11
- اقسام امر به معروف و نهی از منکر 12
- تأکید قرآن بر امر به معروف و نهی از منکر 13
- روایات و تشویق به امر به معروف و نهی از منکر 18
- آثار و برکات امر به معروف و نهی از منکر 21
- عواقت و آثار ترک امر به معروف و نهی از منکر 27
- شرایط امر به معروف و نهی از منکر 33
- روش های امر به معروف و نهی از منکر 39
- 1 - استفاده از اسلوب صحیح و غیر حساسیت زا 39
- اشاره 39
- 2 - استفاده از داستان 41
- 3 - استفاده از ضرب المثل 41
- 4 - مخاطب را به فکر واداشتن 42
- 6 - شجاعت در گفتار 43
- 5 - استفاده از گفتگو 43
- 9 - مدارا کردن با مردم 44
- 7 - از خود گذشتگی 44
- 8 - خوشرویی 44
- 10 - نیکی و نیکوکاری 45
- 11 - صبور بودن 45
- 12 - حفظ خونسردی هنگام اهانت 45
- 13 - همگانی شدن 46
- 14 - نوید دنیایی دادن 47
- 15 - تشکیل مرکزی برای امر به معروف و نهی از منکر 48
- 16 - از بشارت شروع کردن 48
- 17 - شروع به ترساندن در صورتی که گناه خطیر است 49
- 18 - استفاده از کلمات عاطفی 49
- 20 - از کارهای زشت آنان ترشرو نشدن 50
- 21 - فرزند و نزدیکان خود را نیز نصیحت کردن 50
- 19 - زیاد امر به معروف و نهی از منکر کردن 50
- 25 - در کلمات خود خدا را شاهد گرفتن 51
- 24 - امر به تعقل نمودن 51
- 23 - باید حرکت نمود 51
- 26 - اعلام تبرّی از کردار زشت نمودن 51
- 22 - هنگام نصیحت فرزند از کلمات خاص عاطفی استفاده کردن 51
- 29 - ترساندن از عذاب 52
- 28 - مخاطب را امیدوار کند 52
- 27 - با نپذیرفتن نصیحتش به خدا توکل کردن 52
- 31 - به برتری علم خود بر مخاطب اشاره کند 53
- 32 - با نزدیکان از راه دلسوزی وارد شود 53
- 30 - بزرگی فرد مانع نصیحت کردن او نمی شود 53
- 35 - از نزدیکان شروع شود 54
- 34 - علت کناره گیری را بیان کند 54
- 33 - موضع خود را بعد از نپذیرفتن دعوت جدا کند 54
- 36 - به مظاهر فساد با دید استهزا نگریسته شود 55
- 37 - بعد از آگاهی مخاطب، سخن خود را ادامه دهد 55
- 41 - اشاره به اصلاح گری خود کند 56
- 40 - اشاره به نعمت های خدادادی کند 56
- 39 - اشاره به خیرخواهی خود کند 56
- 38 - به انحراف های عقیدتی و عملی هر دو اشاره شود 56
- 42 - با ظهور استکبار سخن خود را قطع کند 57
- مراتب نهی از منکر 58
- وجوب کفایی امر به معروف و نهی از منکر 64
- امر به معروف و نهی از منکر عملی 65
- کسانی که امر به فحشاء و نهی از معروف می کنند 66
- چه کنیم که از اهل معروف باشیم 66
- راهکار دوری از فحشا و منکرها 67
- چند فتوا از امام خمینی رحمه الله 68
- شبهه اوّل 72
- اشاره 72
- پاسخ به شبهات 72
- شبهه دوم 76
- شبهه سوم 78
- شبهه چهارم 79
- شبهه پنجم 80
- منابع و مآخذ 84
ص:27
1- 33. سوره نحل، آیه 90.
2- 34. سوره مریم، آیه 49 و 50.
جایی دیگر تعبیر «برحمه منّا» دارد که دلالت می کند بر اینکه عنایت ما به آمر به معروف و ناهی از منکر از روی رحمت است نه استحقاق؛ آنجا که درباره شعیب پیامبرعلیه السلام می فرماید: «وَلَمّا جَآءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا شُعَیْباً وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَهٍ مِنّا...»؛(1) «و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم».
15 - و نیز می فرماید: «ادْعُ إِلَی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَالْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ...»؛(2) «با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما!».
روایات و تشویق به امر به معروف و نهی از منکر
1 - امر به معروف و نهی از منکر دو سهم از هشت سهم اسلام
حذیفه از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل کرده که فرمود: «الاسلام ثمانیه اسهم: الاسلام سهم والصلاه سهم والزکاه سهم وحج البیت سهم والأمر بالمعروف سهم والنهی عن المنکر سهم والجهاد فی سبیل اللَّه سهم وقد خاب من لا سهم له»؛(3) «برای اسلام هشت سهم است؛ اسلام یک سهم، نماز یک سهم، زکات یک سهم، حج خانه خدا سهمی، امر به معروف سهمی، نهی از منکر سهمی، و برای جهاد در راه خدا نیز سهمی است. و خسارت دید کسی که برای او سهمی نیست».