- سخن ناشر 1
- پیشگفتار 3
- ضرورت توجه به امر به معروف و نهی از منکر 5
- معنای لغوی معروف و منکر 10
- معنای اصطلاحی معروف و منکر 11
- اقسام امر به معروف و نهی از منکر 12
- تأکید قرآن بر امر به معروف و نهی از منکر 13
- روایات و تشویق به امر به معروف و نهی از منکر 18
- آثار و برکات امر به معروف و نهی از منکر 21
- عواقت و آثار ترک امر به معروف و نهی از منکر 27
- شرایط امر به معروف و نهی از منکر 33
- روش های امر به معروف و نهی از منکر 39
- 1 - استفاده از اسلوب صحیح و غیر حساسیت زا 39
- اشاره 39
- 2 - استفاده از داستان 41
- 3 - استفاده از ضرب المثل 41
- 4 - مخاطب را به فکر واداشتن 42
- 6 - شجاعت در گفتار 43
- 5 - استفاده از گفتگو 43
- 9 - مدارا کردن با مردم 44
- 7 - از خود گذشتگی 44
- 8 - خوشرویی 44
- 10 - نیکی و نیکوکاری 45
- 11 - صبور بودن 45
- 12 - حفظ خونسردی هنگام اهانت 45
- 13 - همگانی شدن 46
- 14 - نوید دنیایی دادن 47
- 16 - از بشارت شروع کردن 48
- 15 - تشکیل مرکزی برای امر به معروف و نهی از منکر 48
- 17 - شروع به ترساندن در صورتی که گناه خطیر است 49
- 18 - استفاده از کلمات عاطفی 49
- 20 - از کارهای زشت آنان ترشرو نشدن 50
- 21 - فرزند و نزدیکان خود را نیز نصیحت کردن 50
- 19 - زیاد امر به معروف و نهی از منکر کردن 50
- 25 - در کلمات خود خدا را شاهد گرفتن 51
- 24 - امر به تعقل نمودن 51
- 22 - هنگام نصیحت فرزند از کلمات خاص عاطفی استفاده کردن 51
- 23 - باید حرکت نمود 51
- 26 - اعلام تبرّی از کردار زشت نمودن 51
- 28 - مخاطب را امیدوار کند 52
- 27 - با نپذیرفتن نصیحتش به خدا توکل کردن 52
- 29 - ترساندن از عذاب 52
- 31 - به برتری علم خود بر مخاطب اشاره کند 53
- 32 - با نزدیکان از راه دلسوزی وارد شود 53
- 30 - بزرگی فرد مانع نصیحت کردن او نمی شود 53
- 35 - از نزدیکان شروع شود 54
- 34 - علت کناره گیری را بیان کند 54
- 33 - موضع خود را بعد از نپذیرفتن دعوت جدا کند 54
- 36 - به مظاهر فساد با دید استهزا نگریسته شود 55
- 37 - بعد از آگاهی مخاطب، سخن خود را ادامه دهد 55
- 41 - اشاره به اصلاح گری خود کند 56
- 40 - اشاره به نعمت های خدادادی کند 56
- 38 - به انحراف های عقیدتی و عملی هر دو اشاره شود 56
- 39 - اشاره به خیرخواهی خود کند 56
- 42 - با ظهور استکبار سخن خود را قطع کند 57
- مراتب نهی از منکر 58
- وجوب کفایی امر به معروف و نهی از منکر 64
- امر به معروف و نهی از منکر عملی 65
- کسانی که امر به فحشاء و نهی از معروف می کنند 66
- چه کنیم که از اهل معروف باشیم 66
- راهکار دوری از فحشا و منکرها 67
- چند فتوا از امام خمینی رحمه الله 68
- پاسخ به شبهات 72
- شبهه اوّل 72
- اشاره 72
- شبهه دوم 76
- شبهه سوم 78
- شبهه چهارم 79
- شبهه پنجم 80
- منابع و مآخذ 84
ص:59
1- 133. سوره هود، آیه 25.
2- 134. سوره رعد، آیه 7.
3- 135. سوره هود، آیه 28.
19 - زیاد امر به معروف و نهی از منکر کردن
خداوند متعال درباره قوم حضرت نوح علیه السلام می فرماید: «قالُوا یا نُوحُ قَدْ جادَلْتَنا فَأَکْثَرْتَ جِدَالَنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِن کُنتَ مِنَ الصّادِقِینَ»؛(1) «(قومِ نوح) گفتند: ای نوح! تو واقعاً با ما جدال کردی و بسیار هم جرّ و بحث کردی. اکنون اگر راست می گویی آنچه را به ما وعده دادی، برای ما بیاور».
از آیه استفاده می شود که حضرت نوح علیه السلام آنقدر آنان را نهی از منکر کرده بود که کلافه شده و از او درخواست فرود آمدن عذاب نمودند و به او گفتند که زیاد با ما جدال نموده ای.
20 - از کارهای زشت آنان ترشرو نشدن
خداوند متعال خطاب به حضرت نوح علیه السلام می فرماید: «وَأُوحِیَ إِلَی نُوحٍ أَنَّهُ لَن یُؤْمِنَ مِن قَوْمِکَ إِلَّا مَن قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِما کانُوا یَفْعَلُونَ»؛(2) «و به نوح وحی شد: جز آن عده که ایمان آورده اند دیگر هیچ کس (از قومت) ایمان نخواهد آورد و تو از کارهای (کفر و عصیان) این مردم محزون مباش».
21 - فرزند و نزدیکان خود را نیز نصیحت کردن
خداوند متعال می فرماید: «...وَنادَی نُوحٌ ابْنَهُ وَکانَ فِی مَعْزِلٍ یابُنَیَّ ارْکَب مَعَنا وَلَا تَکُن مَعَ الْکافِرِینَ»؛(3) «نوح (از راه شفقت) فرزندش را که در کناری قرار داشت ندا کرد: ای پسر! تو هم همراه ما (بدین کشتی) در آی و با کافران همراه مباش».