امرها و نهیها و تحریم‌های خدا از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 53

تكاليف و احكام فرعي دين (117)

مردم از اهل خبره آن مسائل تقليدمي كند، آري همان فطرت سالم او را به تقليد از علم عالم و متخصص آن فن، وا مي‌دارد و علم آن عالم را علم خود مي‌داند، و پيروي از او را در حقيقت پيروي از علم خود مي‌شمارد، شاهد اين مدعا همان اعمال فطري و ارتكازي مردم است، مي‌بينيم كه شخصي كه راهي را بلد نيست به قول راهنما اعتماد نموده و به راه مي‌افتد، مريضي كه درد و درمان خود را نمي‌شناسد كوركورانه به دستور طبيب عمل مي‌كند، و ارباب حاجت به اهل فن صنعت مورد احتياج خود، اعتماد نموده و به ايشــان مراجعه مي‌كننــد، البته اين در صورتــي است كه به علــم و معرفت آن راهنما و آن طبيب و آن مهندس و مكانيسين اعتمـاد داشته باشد.

«اِنَ‌السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤادَ كُلُّ اُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً»

گوش و چشم و فؤآد نعمتهايي هستند كه خداوند ارزاني داشته است تا انسان به

(118) امرها ، نهي‌ها و تحريم‌هاي خدا

وسيله آنها حق را از باطل تميز داده و خود را به واقع برساند، و به وسيله آنها اعتقاد و عمل حق تحصيل نمايد، و بـه زودي از يـك يـك آنها بـاز خواست مي‌شود كه آيا در آنچه‌كه‌كاربستي علمي‌به‌دست‌آوردي‌يانه، واگربه‌دست‌آوردي پيروي‌هم‌كردي‌ياخير؟

مثلاً از گوش مي‌پرسند آيا آنچه شنيدي از معلومها و يقينها بود يا هر كس هر چه گفت گوش دادي؟ و از چشم مي‌پرسند آيا آنچه تماشا مي‌كردي واضح و يقيني بود يا خير؟ و از قلب مي‌پرسند آنچه كه انديشيدي و يا بدان حكم كردي به آن يقين داشتي يا نه؟ گوش و چشم و قلب ناگزيرند كه حق را اعتراف نمايند، و اين اعضاء هم ناگزيرند حــق را بگوينــد، و بــه آنچه كه واقــع شده گواهــي دهند، بنابرايــن بر هر فــردي لازم اســت كه از پيروي كردن غيـر علـم بپـرهيـزد، زيرااعضاء و ابزاري كه وسيله تحصيل علمند به زودي عليه آدمي گواهي مي‌دهند.

تكاليف و احكام فرعي دين (119)

7 ـ نهي از تكبر و خوشحالي زياد بـراي باطل

«وَ لا تَمْشِ فِي الاَْرْضِ مَرَحا اِنَّكَ لَنْ تَخْرِقَ الاَْرْضَ وَلـَنْ تَبْلـُغَ الْـجِبالَ طُولاً »