امرها و نهیها و تحریم‌های خدا از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 66

در آيــه اولـي كـه نـهـي را بـطـور عـمـوم بيـان فـرمـود نـه تنـها از نخـوردن، از ايـن جـهـت اسـت كـه مـي‌خـواهـد قاعـده كلـي بيـان كنـد، چـون مـلاك نـهي، هـم در خوردني‌هاي حلال است و هم در غير خوردني‌ها.

نكته‌اي كه در ذكر آنست، اين است كه اشاره كند به اينكه حلال و طيّب بودن روزي عذر براي كسي‌كه بخواهد پيرامون رهبانيت بگردد باقي نمي‌گذارد.(1)

بدعت رهبانيت مسيحي

1- الميـــــزان ج: 6 ص: 156.

(146) امرها ، نهي‌ها و تحريم‌هاي خدا

«ثُمَّ قَفَّيْنا عَلي اثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّيْنا بِعيسَي بْنِ مَرْيَمَ وَ اتَيْنـاهُ الاِْنْجيلَ وَ جَعَلْنا في قُلُوبِ‌الَّذينَ اتَّبَعـُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَـةً وَ رَهْبانِيَّةً نِ ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ اِلاَّ ابْتِغـاءَ رِضْـوانِ‌اللّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعايَتِها فَأتَيْنَا الَّذينَ امَنُـــوا مِنْهُـــمْ اَجْـــرَهُــمْ وَ كَثيــرٌ مِنْهُــمْ فاسِقُـــونَ»

«به دنبال آن رسولان خود را گسيل داشتيم، و عيس بن مريم را فرستاديم، و به او انجيل داديم، و در دل پيروانش رأفت و رحمت قرار داديم، و رهبانيتي كه خود آنان بدعتش‌را نهاده بودند و ما برآنان واجب‌نكرده بوديم امامنظور آنان هم جز رضاي خدا نبود، اما آنطوركه بايد رعايت آن رهبانيت را نكردند، و در نتيجه به‌كساني‌كه از ايشان ايمان آورده بودند، اجرشان را داديم و بسياري از ايشان

بدعت رهبانيت مسيحي (147)

فـاســـق شدنــد». (27 / حديد)

كلمه رهبانيت از ماده رهبت به معناي خشيت و ترس است، و عرفا اطلاق بر تـرك دنيامي‌شود، به‌اينكه كسي رابطه‌خود را ازمردم قطع‌كند و يكسره به‌عبادت‌خدا بپردازد، و انگيزه‌اش از اين كار خشيت از خدا باشد.