پیشوایان هدایت : شکافنده علوم، حضرت امام محمدباقر علیه السلام جلد 7 صفحه 140

امّا نقش اصلاحی آن حضرت در دو جهت گیری هم زمان متمرکز می شود:

جهت گیری اوّل:فعالیّت در میان اقشار مختلف مردم و عموم مردم بدون در نظر گرفتن خصوصیّت دینی،چون در میان امّت اسلام افرادی با دین های دیگر نیز وجود داشتند.البتّه این جدای از فعالیّت آن حضرت نسبت به حاکمان و دستگاه های حکومتی برای بازگرداندن آنان به راه مستقیم و جلوگیری از انحرافات آنان و محدود کردن دایرۀ آن بود.

جهت گیری دوّم:ایجاد یک جمعیّت صالح و کارآمد تا این که در جامعه بر اساس اسلوب و قاعده های ثابته ای که ریشه در تعالیم روشنی بخش اهل بیت علیهم السّلام که آن نیز برگرفته از قرآن کریم و سنّت شریف نبوی است،در اصلاح اوضاع عامّۀ مردم همچنین اصلاح وضعیّت دولت نقشی مؤثّر ایفا نماید.

محورهای حرکت عمومی اصلاحاتی امام باقر علیه السّلام

اوّل:اصلاح در عرصۀ فکر و عقیده

اشاره

از بحران های سختی که ماحصل روش حاکمان سابق بود بحران درهم آمیختگی مفاهیم،تقلید کورکورانه و سطحی نگری در عرصۀ فکر و اندیشه بود تا آن جا که در اثر فراوانی جریان های مخرّب و فعالیّت آن ها در رابطه با تحریف مفاهیم ناب اسلامی و دیگرگونه جلوه دادن حقایق،حقیقت اندیشه و مبانی نظری اسلام در نزد بسیاری از مسلمانان آشکار نبود.اینجا بود که امام باقر علیه السّلام وظیفۀ وادار کردن مسلمانان به اصلاح اندیشه های خود برای تشخیص عقاید اصیل و درست از عقاید دروغین و ساختگی را به عهده گرفتند.آن حضرت افکار عمومی را در جهت ریشه دار ساختن اندیشه ها و مفاهیم اصیل