پیشوایان هدایت : شکافنده علوم، حضرت امام محمدباقر علیه السلام جلد 7 صفحه 242

از زمرۀ دشمنان آنان نیز به حساب نمی آمدند به همین جهت گروه یاران امام نیز با گروه های بسیاری از مسلمانان روابط گسترده ای داشته اند.

2.روابط منفی با دشمنان اهل بیت علیهم السّلام در برخورد با گروه هایی که دشمن اهل بیت علیهم السّلام بودند،وجه غالب روابط گروه صالحان بوده است.همچنین گروه هایی که صاحبان بدعت،غالیان و یاوران نظام ستمگر وقت بودند که همۀ آنان جزو دشمنان اهل بیت علیهم السّلام محسوب می شدند.

امّا در هرکدام از موارد،میزان قطع ارتباط و دشمنی با آنان،بسته به شرایط زمان و مکان بوده است،در هنگامی که شرایط برای روابط منفی مناسب نبوده است،رابطه ای که از نظر امام علیه السّلام برای گروه صالح برگزیده می شده،همان تقیّه و سازش با آنان بوده است.امام باقر علیه السّلام در روایتی فرموده اند:در برخورد با منافق، با زبان از در سازش درآ (1).

3.مشارکت در فعّالیت های عامّه که برای اسلام و همچنین گروه یاران صالح امام دارای مصلحت بوده است،که خود امری مطلوب بوده و به وابستگی آنان به اهل بیت علیهم السّلام ضرری نمی رسانده است.

3.روابط با اهل ذمّه

امام باقر علیه السّلام رویّه ای برای روابط گروه یاران صالح خود با اهل ذمّه ترسیم نموده اند،بر این اساس که همزیستی مسالمت آمیز باهم داشته و با یکدیگر دشمنی نکنند.آن حضرت فرموده اند: