کلید اسرار صفحه 41

نفرین

تابستان سال 1229 هجری قمری بود. مردم نراق حال و روز خوشی نداشتند. آب قنات ها کم شده بود. باغ ها در حال خشک شدن بودند. محصول جو و گندم خیلی کم شده بود. در همین حال خبر آمدن مأمور وصول مالیات مردم را بیشتر ناراحت کرد. مأمور مالیات از کاشان آمده بود. مثل همیشه رفته بود خانه ی کدخدای نراق. چند روز آن جا می ماند تا به حساب مالیات تک تک مردم رسیدگی کند. مالیات سالیانه را می گرفت و رسید می داد. کارش دو هفته ای طول می کشید. بعد هم برمی گشت کاشان تا مالیات ها را به خزانه ی دولت تحویل دهد. آدم بداخلاقی بود. سنگدل و بی رحم. روز اول در خانه ی کدخدا استراحت می کرد تا خستگی سفر از تنش در برود. بعد کارش را شروع می کرد. کدخدا سایه به سایه دنبالش بود و وضعیت مالی مردم را گزارش می داد. آن شب خانه ی سید یحیی سوت و کور بود. سید کشاورز بود. مالیات سال قبلش را به زحمت داده بود. نمی دانست امسال چکار کند. فردا پس فردا سر و کله ی مامور پیدا می شد. زن که از حال و روز شوهرش با خبر بود به او دلداری داد و گفت:

- آقا! اگر مامور آمد التماس کن. بگو چه وضعی داریم. به کدخدا بگو واسطه شود!