ترجمه احیاء المیت بفضائل اهل البیت علیهم السلام صفحه 24

پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: ای مردم همانا در میان شما چیزی را به جای می گذارم که تا هنگامی که آن را گرفته باشید هرگز گمراه نخواهید شد، کتاب خدا و نزدیکان از خانواده ام را «1».

- حدیث چهل و یکم

: خطیب بغدادی «2» در تاریخ خویش از امام علی علیه السّلام نقل کرد که پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: شفاعت من شامل افرادی از امتم می گردد که به خانواده ام مهر ورزند «3».

- حدیث چهل و دوم

: طبرانی از ابن عمر نقل نموده است که پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود:

نخستین افرادی از امت که من شفاعتشان را می نمایم اهل بیتم هستند «4».

- حدیث چهل و سوم

: طبرانی از مطلب بن حنطب «5» از پدرش نقل کرد که پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله در جحفه «6» برای ما سخنرانی می کرد و در سخنرانی خود فرمود: آیا من از خودتان به شما سزاوارتر نیستم؟ مستمعین گفتند: آری ای پیامبر خدا پس آن حضرت فرمود: همانا من از شما درباره دو چیز بازخواست می کنم کتاب خدا و خانواده ام «7».

______________________________
(1)- حدیث مذکور را ترمذی در الجامع الصحیح ج 2 ص 308، متقی هندی در کنز العمال ج 1 ص 48 و طبرانی در المعجم الکبیر ج 1 ص 129 نقل نموده اند.
(2)- ابو بکر احمد بن علی بن ثابت بن احمد بن مهدی بغدادی معروف به خطیب در سال 392 ه ق. در غزیه (ناحیه ای بین کوفه و بغداد) متولد گردید. وی در بغداد رشد یافت و در طلب دانش به مکه، بصره، دینور، کوفه و برخی نقاط دیگر مسافرتها نمود. وی عالمی ادیب، شاعر و حریص بر مطالعه و تألیف بود. برخی از تألیفات وی شامل: تاریخ بغداد، الجامع، الکفایه، المتفق و المفترق می باشند وی در سال 463 ه ق. درگذشت زندگینامه او در تذکره الحفاظ ج 1 ص 136- 135 مندرج است.
(3)- حدیث مذکور را خطیب در تاریخ بغداد ج 2 ص 146 بدین گونه نقل نموده است: علی ابن ابی طالب علیه السّلام از پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله نقل کرده است که فرمود: شفاعتی لامتی من احب اهل

بیتی و هم شیعتی، یعنی: شفاعت من شامل افرادی از امتم میگردد که به خانواده ام مهر ورزند و آنان شیعیان من هستند. متقی هندی نیز این حدیث را در کنز العمال ج 6 ص 217 نقل نموده است. برخی از دیگر مصادر حدیث مذکور شامل الجامع الصغیر ج 2 ص 49 و ینابیع الموده ص 185 هستند.

(4)- حدیث مذکور را هیثمی در مجمع الزوائد ج 1 ص 280 متقی در کنز العمال ج 6 ص 215، طبری در ذخائر العقبی ص 20، مناوی در فیض القدیر ج 2 ص 90 و ابن حجر مکی در الصواعق المحرقه ص 111 نقل نموده اند.
(5)- 1794 ز مطلب بن عبد الله بن حنطب بن حارث بن عبید بن عمر بن مخزوم مخزومی قرشی در جنگ بدر اسیر گردید و بعدها اسلام آورد. زندگینامه او در الاصابه ج 6 ص 104 تهذیب التهذیب ج 10 ص 178 و میزان الاعتدال ج 4 ص 129 مندرج است.
(6)- جحفه نام محلی در بین مکه و مدینه است.
(7)- حدیث مذکور را هیثمی در مجمع الزوائد ج 5 ص 195 و ابن اثیر در اسد الغابه ج 3 ص 147 نقل کرده اند.