ترجمه احیاء المیت بفضائل اهل البیت علیهم السلام صفحه 8

خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: خدا را در مورد خانواده ام یادآورتان می گردم «1».

- حدیث ششم

: ترمذی با سند حسن و نیز حاکم از زید بن ارقم نقل کرده اند که پیامبر خدا صلّی اللّه

علیه و آله فرمود: من در میان شما چیزی باقی می گذارم که تا هنگامی که بدان چنگ زده باشید هیچ گاه پس از من گمراه نخواهید شد، کتاب خدا و نزدیکان از خانواده ام را و آن دو تا وقتی که در کنار حوض بر من وارد گردند هرگز از یکدیگر جدا نخواهند شد. پس بنگرید که در نبود من چگونه آن دو را پاس می دارید «2».

______________________________
(1)- حدیث مذکور را سیوطی در اینجا به طور مختصر نقل کرده است و متن مفصل آنکه مسلم در باب فضائل علی بن ابی طالب علیه السّلام از کتاب فضائل الصحابه «الجامع الصحیح» به اسناد خویش از یزید بن حیان نقل نموده به شرح ذیل است:

یزید بن حیان گفته است من و حصین بن سمره به اتفاق عمر بن مسلم نزد زید بن ارقم بودیم در این ملاقات حصین بدو گفت: ای زید بن ارقم حقا که بسیار سعادتمند هستی زیرا پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله را به چشم خویش دیدی، سخنان آن حضرت را شنیده، در رکاب وی جنگیده، پشت سرش به نماز ایستاده ای، پس قدری از سخنان آن حضرت را برای ما بازگو نما. زید در پاسخ وی گفت: پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله در کنار برکه ای که ما بین مکه و مدینه بود و «خم» نام داشت به سخنرانی ایستاد و پس از ستایش خداوند و موعظه فرمود:" اما بعد الا یا ایها الناس فانما انا بشر و یوشک ان یأتی رسول ربی فاجیب و انا تارک فیکم الثقلین: اولهما کتاب الله فیه الهدی و النور فخذوا بکتاب الله و استمسکوا به و اهل

بیتی اذکرکم الله فی اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی، اذکرکم الله فی اهل بیتی."

یعنی: ای مردم آگاه باشید که من هم بشری هستم و گویا می بایست پاسخگوی پیک پروردگارم باشم و من در میان شما دو چیز گرانبها باقی می گذارم نخست کتاب خدا که در آن هدایت و نور است. پس کتاب خدا را فرا بگیرید و بدان چنگ زنید، آنگاه حضرت فرمود: و خانواده ام، خدا را در مورد خانواده ام یادآورتان می گردم، خدا را در مورد خانواده ام یادآورتان میگردم، خدا را در مورد خانواده ام یادآورتان میگردم. حدیث مزبور به نحوی که بیان شد در صحیح مسلم ج 4 ص 1873، مسند احمد بن حنبل ج 4 ص 467- 466، کنز العمال متقی هندی ج 1 ص 159- 158 مندرج است همچنین سیوطی نیز در الدر المنثور ج 6 ص 7 خلاصه حدیث مذکور را به نقل از مسلم، ترمذی و نسایی آورده است. برخی از دیگر مصادر حدیث مذکور شامل الاکلیل ص 190، القول الفصل ج 1 ص 489، عین المیزان ص 12 و فتح البیان ج 7 ص 277 می باشند.

(2)- حدیث مذکور را ترمذی در" الجامع الصحیح" باب مناقب اهل البیت علیهم السلام ج 2 ص 308 آورده و در پایان نقل آن گفته است که حدیث مزبور حسن و غریب است حاکم نیشابوری نیز در ص 109 ج 3 مستدرک الصحیحین حدیث مذکور را چنین نقل کرده است: هنگامی که پیامبر صلّی اللّه علیه و آله از حجه الوداع بازگشت فرمود در غدیر خم (نام برکه ای) فرود آمد و امر نمود سایبانهایی بپادارند و سپس فرمود:" کأنی قد دعیت فاجبت، انی

تارک فیکم الثقلین احدهما اکبر من الاخر، کتاب الله و عترتی، فانظروا کیف تخلفونی فیهما فانهما لن یتفرقا حتی یردا علیّ الحوض" ثم قال صلّی اللّه علیه و آله:" ان الله عز و جل مولای و انا مولی کل مؤمن" ثم اخذ بید علی علیه السّلام فقال صلّی اللّه علیه و آله:" من کنت مولاه فهذا ولیه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه"