ترجمه احیاء المیت بفضائل اهل البیت علیهم السلام صفحه 9

- حدیث هفتم

: عبد بن حمید «1» در مسند خویش از زید بن ثابت «2» نقل نموده است که

______________________________

یعنی: گوئیا من (به سوی خداوند) فرا خوانده شده ام و می بایست پاسخگوی این دعوت باشم. من در بین شما دو چیز گرانبها به جا می گذارم که یکی از آنها از دیگری بزرگتر است، کتاب خدا و نزدیکانم را پس بنگرید که در نبود من چگونه آن دو را پاس می دارید و به درستی که آن دو تا هنگامی که در کنار حوض بر من وارد گردند هرگز از یکدیگر جدا نمی شوند." آنگاه فرمود: به درستی که خداوند عز و جل سرپرست من است و منهم سرپرست هر مؤمنی هستم" سپس دست علی علیه السّلام را گرفته فرمود: هرکس که من سرپرست او هستم این مرد سرپرست اوست بار خدایا یاری نما هرکسی که او را یاور باشد و دشمن بدار هرآن کس که وی را دشمن می دارد". حاکم پس از نقل این حدیث گفته است: این حدیث با در نظر گرفتن شرط شیخین (مسلم و بخاری) صحیح است (توضیح: مسلم و بخاری در صحیحین خویش احادیث دارای شرائط مخصوص را نقل کرده اند و یک حدیث ممکن است دارای شرط مسلم یا بخاری و

یا هر دوی آنها باشد. مسلم احادیث نبوی را به سه دسته منقسم می نماید: الف- اخباری که راویان آنها دارای اعتقاد صحیح و نیز اتقان در نقل هستند و در روایتشان اختلاف شدید و غلط فاحش وجود ندارد ب- اخباری که راویان آنها از لحاظ حفظ و اتقان به پایه راویان اخبار مندرج در بند الف نمی رسند ج- اخباری که راویان آنها در نزد اغلب اهل حدیث متهم می باشند و مسلم اخبار روایت شده از راویان دسته اخیر را در کتاب خویش نقل ننموده است شرط بخاری بنا به نقل حافظ ابو الفضل بن طاهر آن است که:" راویان خبر همگی موثق بوده این وثاقت مورد اتفاق اهل حدیث باشد بعلاوه لازم است سند خبر متصل بوده و به یکی از صحابه مشهور منتهی گردد". بنا به قول حافظ ابو بکر حازمی" شرط بخاری آن است که اسناد خبر متصل، راویش مسلمان و راستگو، و به دور از خیانت و غش بوده، متصف به عدالت، حفظ، سلامت اعتقاد و دوری از اشتباه باشد. جهت اطلاع بیشتر می توان به صحیح مسلم ج 1 ص 2 و فتح الباری بشرح صحیح البخاری ج 1 ص 7 مراجعه نمود- مترجم). نسایی نیز حدیث مذکور را با اندک اختلاف در لفظ در ص 21 کتاب" الخصائص" نقل نموده، در پایان آن آورده است که به زید بن ارقم گفته شد: آیا تو خود این حدیث را از پیامبر صلّی اللّه علیه و آله شنیدی؟ وی در پاسخ گفت: هیچ یک از افراد زیر سایبانها باقی نماند مگر آنکه پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله را دیده این حدیث را

از ایشان شنید حدیث مذکور را متقی هندی در ص 154 ج 1 کنز العمال و نیز محب الدین طبری در ص 16 کتاب ذخائر العقبی باب فضل اهل البیت (علیهم السلام) به نقل از ترمذی آورده اند. برخی از دیگر مصادر حدیث مذکور شامل: مسند احمد ج 3 ص 17 و ج 4 ص 366، سنن بیهقی ج 2 ص 148 و ج 7 ص 30، سنن دارمی ج 2 ص 431، مشکل الآثار ج 4 ص 368، اسد الغابه ج 2 ص 12، مستدرک الصحیحین ج 3 ص 109 و ص 148، مجمع الزوائد ج 1 ص 163 و ج 10 ص 363، طبقات ابن سعد ج 2 ص 2، حلیه الاولیاء ج 1 ص 355، تاریخ بغداد ج 8 ص 442، الصواعق المحرقه ص 75، الریاض النضره ج 2 ص 177، نزل الابرار ص 33، ینابیع الموده ص 31، مصابیح السنه ص 205، جامع الاصول ج 1 ص 187، المواهب اللدنیه ج 7 ص 7 می باشند.

(1)- ابو محمد عبد بن حمید بن نصر کشی از اهالی روستای کش سمرقند بود و از عبد الرزاق بن همام، ابو داود طیالسی و دیگران روایت حدیث می نمود. بخاری، مسلم و ترمذی از وی روایاتی نقل کرده اند. او از ثقات و از جمله دانشمندانی است که در زمینه حدیث و تفسیر، تألیفاتی دارند وی در سال 249 ه ق. درگذشت. زندگینامه وی در تهذیب التهذیب ج 6 ص 457- 455، رجال قیسرانی ص 337، شذرات الذهب ج 2 ص 120، تذکره الحفاظ ج 2 ص 534 و طبقات الحفاظ سیوطی ج 2 ص 4 موجود است.
(2)- ابو

سعید زید بن ثابت بن ضحاک انصاری خزرجی از کتّاب وحی بود و در سال 45 ه ق. درگذشت.