محبت و رحمت صفحه 353

1- سورۂ شعراء، آیه 3.

جاذبه و نفوذ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم

ابوعلی سینا هوش و استعداد و نبوغ فوق العاده ای داشت. بهمنیار شاگرد اوست. یک روز به استادش گفت: شما با این همه هوش و استعداد و با این همه شاگرد ادعای پیغمبری کن. بو علی پیش خودش می گوید: به موقع پاسخ او را می دهم. یک موقع به همدان رفته بودند. در یک شب خیلی سرد، نیمه های شب، بوعلی به بهمنیار می گوید: من تشنه هستم. برو بیرون و برایم مقداری آب بیاور. بهمنیار اعتنایی نمی کند. پس از نیم ساعت، صدای اذان از گلدسته بلند می شود. بوعلی به شاگردش می گوید: تو چندین سال شاگرد خصوصی من بوده ای و من نهایت محبت را به تو داشته ام. به تو میگویم برو برایم آب بیاور، نمی آوری. این مؤذن در این سرمای شدید، بالای گلدسته، نام پیامبر را می آورد. چه کسی او را از رختخواب بلند کرده است تا در این سرمای شدید اذان بگوید. این نفوذ پیامبر خداست.

خلق عظیم پیامبر و عظمت شخصیت آن حضرت، این همه جاذبه و نفوذ دارد. یک نفر یهودی بر سر او خاکروبه می ریزد؛ هنگامی که آن یهودی مریض می شود، پیامبر به عیادتش می رود و برایش دعا می کند. این اخلاق پیامبر خداست. این همه در مکه شکنجه دید، این همه اذیت شد، ولی دست از رسالت خود بر نداشت.

عزت و عظمت مسلمانان

واقعه لیله المبیت را شنیده اید. علی علیه السلام به جای پیامبر خدا خوابید.