محبت و رحمت صفحه 96

1- بحارالانوار، ج 55، ص 91، ح 8.

2- کتاب ابلیس، ص 315.

3- نگاه کنید به : تفسیر نورالثقلین، ج 3، ص 6،ح 18.

در روایتی آمده است که پیغمبر خدا به جبرئیل فرمود: «هل أصابک من هذه الرحمه شیءُ؛ آیا از این رحمت چیزی هم نصیب شما شد؟» عرض کرد: بله یا رسول الله، وقتی فرعون در حال غرق شدن بود، گفت: «تبت الآن ؛من الآن توبه کردم.» من از پیش خود بدون اینکه فرمانی از جانب خدا آمده باشد یک مقدار لجن برداشتم و بر دهان فرعون زدم و گفتم:«آلْآنَ وَقَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَکُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ»؛(1)یعنی الآن توبه می کنی، در جایی که پیش از این، این همه عصیان و فساد و نخوت و تکبر داشتی. این کار را بدون فرمان خدا انجام دادم و بیم آن داشتم که خداوند مرا به خاطر این کار مؤاخذه کند، ولی این رحمت شامل حال من هم شد و خداوند این کار مرا تأیید کرد و خیالم راحت شد. همچنین خداوند مرا در قرآن ستود و فرمود: «ذی قوّه عند ذی العرش مکین، مطاع ثم امین؛(2) (جبرائیل) که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش مقام والایی دارد، در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امین است.»

مهر و انذار

پیامبر خدا رحمت محض است. همه چیز پیامبر بشارت و رحمت است. حتی انذارها و تهدیدهایش هم بشارت است، حضرت امیر علیه السلام می فرماید: