فرهنگ مهرورزی صفحه 1

سخن ناشر

بنیان نهاد آدمی بر پاکی و طهارت بنا شده است و طبع انسان میل به آراستگی به سجایای اخلاقی و زیباییهای ظاهر و باطن دارد.

اسلام به عنوان آخرین دین الهی و پیامبر عظیم الشأن آن به عنوان خاتم پیامبران، تأکید بر حفظ طهارت ذاتی و تقویت آن و سوق گرایشهای فکری به سمت کمالات وجودی انسان دارد.

ثمرۀ سایه نشینی در فرهنگ اصیل اسلام که با حفاظت نگاه بانان عرشی خود اصالت خود را از دست نداده و چون چشمۀ جوشان و زلال، تشنگان معارف نابش را سیراب می نماید، حفظ پاکی درون و ظهور آن در زندگی بیرون و رنگ پذیری و نقش بستن زیباترین نقوش عالم هستی در خانۀ دل است.

اسلام، آیین پاک عشق و مهرورزی است، آنان که به دستورات پر مهرش جامۀ عمل بپوشانند و اخلاق و رفتار و کردار و گفتار خویش را همرنگ و هماهنگ با تعالیم مهرآفرینش نمایند، به توفیق الهی نمونه ای جامع و کامل از عشق و ترحّم و ملاطفت شده، قلب آنان مالامال از رحمت و عطوفت و مهرورزی خواهد شد و آنان که از خورشید عالم تاب حقایق نورانی آن فرهنگ کامل روی بگردانند و خود را محروم از فیوضات معنوی و الهی و روحانی آن نمایند و سنگدلی و تندخویی را سرلوحۀ اخلاق و رفتار خود قرار دهند، صفات حیوانی و شهوات نفسانی بر آنان غالب شده، اخلاق بهیمیّت، مقدّم بر عقلانیّت آنان خواهد شد و از مقام انسانی تنزّل یافته، در زمرۀ [ أُولٰئِکَ کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ] (1)درخواهند آمد.