فرهنگ مهرورزی صفحه 139

اللّٰه اکبر! خدا - این معشوق والای ازلی و ابدی که همه چیز در برابر عظمتش کوچک است - برتر و والاتر از این است که به دایرۀ وصف درآید.

در سورۀ حمد می خوانیم:

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی.

همۀ ستایش ها، ویژۀ خداست که مالک و مربّی جهانیان است. * رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است. * صاحب و دارای روز پاداش است. * [ پروردگارا! ] فقط تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می خواهیم. * ما را به راهِ راست هدایت کن. * راه کسانی [ چون پیامبران، صدّیقان، شهیدان و صالحان ] که به آنان نعمتِ [ ایمان، عمل شایسته و اخلاق حسنه] عطا کردی، هم آنان که نه مورد خشم تواند و نه گمراه اند (1).

این معانی و مفاهیم گوشه ای از سورۀ مبارکۀ حمد است که وقتی از جانب معشوق به عنوان عبادت و بندگی پذیرفته شود و آن گاه در وجود عاشق عینیت یابد و عملاً رخ نشان دهد، عاشق متخلق به اخلاق اللّٰه می شود و وجودش تبدیل به دریایی بی کران از معنویت و کرامت و عشق و محبّت می گردد و دنیا و آخرتش آباد و سزاوار سکونت دائم و همیشگی در بهشت عنبر سرشت می شود.

پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله در روایتی به گوشه ای از آثار سورۀ حمد که