فرهنگ مهرورزی صفحه 372

مایۀ آخرت خواهی بی تردید ریشه در قرآن خواهی و عمل به قرآن دارد. اهل قرآن اهل آخرتند و در سراسر زندگی دنیای پاکشان که دنیایی قرآنی است، برای آخرت می کارند و در آخرت برداشتی ابدی خواهند داشت و این همه نتیجۀ رحمت خداست که از آثار أتم و أکملش قرآن و توفیق ایمان به قرآن و فهم قرآن و عمل کردن به قرآن است.

درخواست مهر و رحمتِ دنیا و آخرت

اهل قرآن که هم اهل رحمت خدایند و هم با تمام وجود انتظار و توقع رحمت خدا را دارند - که انتظار و توقع مثبتی است - به تعلیم قرآن از جان و دل و از راه حرکت و کوشش تا زنده هستند از خدا درخواست می کنند:

[. . . رَبَّنٰا آتِنٰا فِی اَلدُّنْیٰا حَسَنَهً وَ فِی اَلْآخِرَهِ حَسَنَهً وَ قِنٰا عَذٰابَ اَلنّٰارِ ] (1).

. . . پروردگارا! به ما در دنیا نیکی و در آخرت هم نیکی عطا کن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار.

علامۀ مجلسی در توضیح این آیۀ شریفه نقل می کند:

حسنه در دنیا، مهر و رحمت نیکویی است که همۀ امور دنیایی انسان به آن نظام یابد و در آخرت، مهر و رحمت و نعمتی است که همۀ امور آخرت به سبب آن اصلاح شود (2).