فرهنگ مهرورزی صفحه 384

اسلام، که همواره به واقع گرایی و توازن تکیه دارد، در اینجا نیز راه میانه را در پیش گرفته، بر اساس قاعدۀ عقلایی و طبیعی « هر چیزی به جای خویش نیکوست» ؛ مهرورزی به جانوران را به دور از افراط و تفریط و متناسب با جایگاه حیوان در کارگاه هستی توصیه می کند که یکی از شگفتی های این دین بزرگ و آسمانی است.

اسلام، قرن ها پیش راه کارهایی پیشنهاد کرده که امروزه راه کارهای برتر و عقلانی تر در عرصۀ زندگی انسانی به شمار می آید.

حیوانات در طبیعت

به یقین حیوانات مظهر لطف و رحمت بی پایان خداوندی در طبیعت هستند.

دانشمندی به نام « میشله» می گوید:

« بی وجود پرندگان، زمین طعمه حشرات خواهد شد»

و دیگری به نام « فابر» در تأیید او می نویسد:

« بی وجود پرندگان، قحطی، بشر را نابود می کند» !

. . . اگر حساب نسبتاً دقیقی از میزان کرمها و حشراتی که هر سال پرندگان کوچک به مصرف طعمه خود و جوجه هایشان می رسانند به دست آوریم، این مسأله بسیار روشن خواهد شد.

مرغ کوچکی به نام « رواتوله» وجود دارد که هر سال « سه میلیون» از این حشرات غارتگر را می خورد! یک نوع سار به نام « سار آبی رنگ» است که سالیانه « شش میلیون و نیم» حشره را می خورد و « بیست و چهار میلیون» را برای تغذیه جوجه های خود که معمولاً از دوازده یا