فرهنگ مهرورزی صفحه 429

جانوران آزاررسان

اشاره

تاکنون بحث پیرامون جانوران بی آزار و عواطف حاکم بین آنها بود لازم است به این نکته نیز اشاره شود که در منابع روائی خاصه و عامه مطابی نیز پیرامون جانوران آزار رسان آمده است که بررسی موضوعی و حکمی آن از این مجال خارج است لکن بصورت اختصار به برخی از این مطالب اشاره می شود.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می فرماید:

« خَمسٌ فَواسِقُ تُقْتَلْ فی الحِلِّ وَ الحَرَمِ الغُرابُ و الحِدَاهُ و الکَلبُ و الحَیَّهُ و الفَأرهُ» (1).

پنج جاندار، بدکار هستند، در حل و حرم کشته می شوند: کلاغ و زغن و سگ و مار و موش.

عمر بن عیسای دمیری در کتاب خود « حیواه الحیوان» می گوید:

« با یاد کردن این پنج جاندار به جواز قتل هر حیوان زیانکار اشاره می رود مثل: یوزپلنگ و پلنگ و گرگ و چرخک ( چرغ) و باشه ( باشق) و زنبور و کک و پشۀ خاکی و مارمولک و مگس و مورچه اگر زیان رسان باشد» .

علامۀ مجلسی قدس سره در پایان باب دهم از کتاب « السماء و العالم» « بحار الانوار» که دربارۀ قتل حشرات است، نتیجه گیری کرده، می فرماید:

و اما مارها، به نظر می آید که قتل آن ها مطلقاً جایز است مگر