فرهنگ مهرورزی صفحه 99

و نیز آن حضرت فرمود:

« الوَرَعُ مِصبَاحُ نَجاحٍ» (1).

ورع چراغ رستگاری است.

و آن جناب فرمود:

« عَلَیْکَ بِالوَرَعِ فَإنَّهُ عَونُ الدِّینِ وَ شِیمَهُ المُخلِصِینَ» (2).

تو را به ورع و پرهیزگاری سفارش می کنم، زیرا ورع کمک دین و اخلاق مخلصان است.

سکوت

زبان - به تعبیر اهل دل و بیان عارفان صادق - درنده ای است که باید آن را در صندوق دهان حبس کرد و جز در مواقع ضرورت به فضای آزاد نفرستاد.

کسی که از سخن باطل، کلام ناحق، امور ناپسند، غیبت و تهمت، مطلب منافقانه و مسخره کردن مردم سکوت می کند؛ دری از درهای بسیار مهم نجات را به روی خود می گشاید و در حقیقت با سکوت خود زمینۀ امان از عذاب های ویژۀ زبان را برای خود فراهم می نماید و در نتیجه به جسم و جان خود رحم می کند و مهر و محبّت می ورزد و از طرفی دیگران را با زبانش نسبت به آنان مورد مهر و محبّت قرار می دهند.