پیشوایان هدایت : جوادالائمه حضرت امام محمدتقی علیه السلام جلد 11 صفحه 259

صفوان بن یحیی به سال 220 ق.رخ در نقاب خاک کشید. (1)

امام جواد علیه السّلام برای صفوان طلب مغفرت کرد و گواهی داد که او از حزب (جماعت)پدران ارجمندش-که حزب رستگار خداست-بوده است.

عبد الله بن الصلت

او ابو طالب،عبد الله بن الصلت قمی،مولای بنی تیم اللات ابن تغلبه بود.

حمدان بن احمد النهدی گفت:«ابو طالب قمی ما را گفت:به ابو جعفر فرزند رضا نوشتم و از او خواستم اجازه دهد تا بر ابو الحسن(پدر امام جواد«ع») مرثیه بخوانم،در پاسخ نامه ام نوشت:بر من و بر پدرم مرثیه بخوان و مویه کن. (2)

علی بن اسباط

وی علی بن اسباط بن سالم کندی کوفی[معروف به]«بیاع الزطی»بود.

کشی می نویسد:او(علی بن اسباط)فطحی مذهب بود و علی بن مهزیار در رساله ای[که در رد افکار او نوشت،]او را نقض کرد.

نجاشی می نویسد:او فطحی مذهب بود.میان وی و علی بن مهزیار دربارۀ مذهب او نامه هایی نوشته شد که آن دو در نهایت به ابو جعفر ثانی علیه السّلام رجوع کردند و[پس از روشن شدن حقیقت برای علی بن اسباط]او از اعتقاد خویش دست برداشت.پیش از آن[که از اعتقاد خویش دست بردارد]از امام رضا علیه السّلام روایت می کرد.وی ثقه و موثقترین و راست گفتارترین مردم بود.من روایت او را درست دانسته،بر آن اعتماد دارم.یکی از اصول چهارصدگانه و