پیشوایان هدایت : جوادالائمه حضرت امام محمدتقی علیه السلام جلد 11 صفحه 31

توحید

روزگار امام جواد علیه السّلام شاهد شبهه پردازی و توهم افکنی بسیاری دربارۀ توحید بود.این جو از سوی کسانی به وجود می آمد که نسبت به اسلام کینه ای سخت داشتند و در تشکیک نسبت به اصول دین هیچ مانعی پیش روی خود نمی دیدند.آنان بر آن بودند تا با القای شبهه،اعتقادات مسلمانان را متزلزل و آنان را در اصول دین و اعتقاداتشان گرفتار شک و تردید کنند.تلاش آنان گسترده،اما بی اثر بود،چرا که شخصیتی علمی و برخوردار از علم الهی، همچون امام جواد علیه السّلام خواب خوش آنان را برآشفته،شبهه های شان را باطل و مردود می نمود.در این جا مواردی از پاسخ امام جواد علیه السّلام را به شبهه سازان می خوانیم:

1.راوی می گوید:«از ابو جعفر دربارۀ توحید پرسیده،گفتم:او(خدا)را در وهم خود«شیئی»بپندارم؟

امام جواد علیه السّلام فرمود:آری،اما نه معقول[که بپنداری می توانی به کنه ذات او برسی] و نه محدود[که او را در جایی و اندازه و شکلی محدود بدانی].[و بدان که]هرچه در وهم تو پدید آید[به یقین خداوند]برخلاف آن است[،چرا]که چیزی در اوصاف،به او همانند نیست و اوهام و اندیشه[که تنها محسوس را درک می کنند]نمی توانند پی به ذات او ببرند.چگونه وهم می تواند چیزی را درک کند که خلاف معقول و تصورات وهم است؟به یقین تنها می توان او را شیئی دانست که نه معقول است و نه محدود. (1)

2.نیز روایت شده است که:«از ابو جعفر ثانی علیه السّلام پرسیده شد:می توان خدا